Zaczęło się tak wspaniale. Nie mogłaś doczekać się, żeby go zobaczyć. A każde spotkanie wydawało się za krótkie. Jednak silne zauroczenie, a może nawet i zakochanie, przeminęło. Chłopak, który wydawał Ci się ideałem, zawiódł. Kończysz tę znajomość, ale nie do końca jest Ci z tym dobrze. Jak poradzić sobie z rozstaniem z chłopakiem? Emocje po rozstaniu Jak przeżyć rozstanie? Wydaje się, że już nic dobrego nie spotka Cię w życiu. Radość i przepełniające Cię szczęście, które do tej pory Ci towarzyszyło, zamieniło się w głęboki smutek. Jesteś zła, bo Twój były Cię oszukał. Zawiódł Twoje zaufanie. Czujesz też żal i rozczarowanie całą sytuacją. Myślałaś, że po zerwaniu będzie tylko lepiej. A tu nagle siedzisz sama w pokoju, nie wiedząc, co ze sobą zrobić. I masz wrażenie, że czeka Cię teraz samotność do końca życia. Druga osoba Cię zraniła i choć pojawia się w Tobie gniew, czujesz też tęsknotę. Za tymi miłymi chwilami spędzanymi wspólnie. Nieważne było, co robiliście. Wtedy liczyło się tylko to, żeby robić to razem. Zastanawiasz się, dlaczego tak naprawdę się rozstaliście, skoro było Wam ze sobą dobrze. Czy to znudzenie, rozczarowanie, a może… No właśnie. Zaczynasz mieć poczucie winy, że może to przez Ciebie on się tak zachował. Że może to przez Ciebie zerwaliście? Rozstania są trudne nawet w świecie dorosłych. Nie dziwne więc, że masz wątpliwości. Żeby oswoić się z myślą, że jesteś teraz sama, potrzebujesz czasu. W zależności od tego, jak silną relację nawiązałaś z drugą osobą, będą targały Tobą różne emocje. To naturalne nie dowierzać w to co się stało, czuć gniew, tęsknić, czuć smutek. Przeżycie tych uczuć jest częścią godzenia się ze stratą. Jeśli miałaś przyjaciela, z którym później zaczęłaś chodzić, trudno będzie pogodzić Ci się ze stratą i chłopaka, i przyjaciela. Przeczytaj więcej o tym czy istnieje przyjaźń między chłopakiem a dziewczyną i czym jest friendzone. Porozmawiaj z kimś bliskim Czas leczy rany. Ale smutek po rozstaniu trudno jest pokonać w pojedynkę. Dobrze mieć obok siebie osobę, której można się zwierzyć. Opowiedzieć o swoich emocjach i wątpliwościach. Kiedy budujesz silne relacje z rodzicami i nie traktujesz ich jak swoich wrogów, możesz znaleźć w nich oparcie. Wysłuchają Twojej historii bez oceniania żadnej ze stron. Rodzice będą przy Tobie, wspierając Cię w emocjonalnie trudnych dla Ciebie momentach. To prawda, że nie potrzebujesz od nich dobrych rad i pouczeń. Może się jednak zdarzyć, że chcąc uchronić Cię przed kolejnymi rozczarowaniami, będą dawali Ci rozwiązania. Zamiast po prostu Cię posłuchać. Mów im jednak jak najwięcej, bo to pomoże Ci uwolnić się od dręczących Cię myśli. Jeśli w ogóle nie znajdujesz zrozumienia u rodziców, powierz swoje sekrety przyjaciółce, ukochanej cioci lub szkolnemu psychologowi. Wystrzegaj się zwierzeń w Internecie – czytaj więcej: Bezpieczeństwo w Internecie – jak nie dać się oszukać wirtualnym znajomościom?. Stres i emocje, które towarzyszą Ci po rozstaniu mogą utrudniać Ci rozpoznanie, kto stoi po Twojej stronie, a kto jedynie chce wykorzystać Twoją sytuację. Nie daj się zwieść nieznajomym poznanym w sieci, którzy będą chcieli Cię pocieszyć. Jak przetrwać rozstanie? Samemu, z rodziną czy z przyjaciółmi? Odczuwasz silne emocje i to one kierują teraz Twoim życiem. Zastanawiasz się, co dalej. Szukać kolejnej przyjaźni, dać sobie trochę czasu na pobycie samej czy zwrócić się do swoich najbliższych? Spędzanie czasu z rodziną na pewno odciągnie Twoje myśli od byłego chłopaka. Może bardziej zaangażujesz się w domowe obowiązki? Zaprosisz mamę na wspólne babskie wyjście? Pogadasz wieczorem z tatą, co słychać u niego w pracy, opowiesz mu o nowo przeczytanej książce? Z przyjaciółmi możesz porobić coś ciekawego, może babskie spotkanie lub wieczór dla urody. Kierując tematy na inne tory niż Twój były, zaczniesz powoli uwalniać się od tej relacji. I szybciej niż myślisz, staniesz na nogi. Choć czujesz, że to prawie niemożliwe. Jeśli uczucia są intensywne zacznij o nich pisać. Przelej swój cały ból i rozpacz na papier. Jest to forma oczyszczenia wnętrza i pracy z emocjami. Nowe hobby Czas z rodziną może okazać się świetnym lekarstwem na smutek po rozstaniu z chłopakiem. Być może pomocne okaże się też nowe hobby. Zapełniając swój grafik kreatywnymi zajęciami, zapomnisz o nudzie i samotności. Będziesz wspólnie z innymi tańczyła, ćwiczyła czy malowała obrazy. Może odkryjesz w sobie skrywany talent? Chcesz poprawić sobie nastrój po rozstaniu? Spróbuj zajęć sportowych. Kiedy się poruszasz, Twoje mięśnie się kurczą, uwalniając endorfiny, czyli hormony szczęścia. Już kilka minut tańca, aerobiku czy pływania dziennie wystarczy, żebyś poczuła przypływ radości. Pomoc innym Nic tak nie poprawia humoru, jak pomoc innym. Może zaczniesz pracować w stowarzyszeniu lub fundacji? Lub zaangażujesz się w jakąś akcję charytatywną? A może po prostu zrobisz starszej sąsiadce zakupy, wyrzucisz jej śmieci lub znajdziesz czas, żeby z nią porozmawiać? Takie małe gesty sprawią, że inni wokół Ciebie będą czuć się szczęśliwsi. A patrząc na nich, Ty też nabierzesz przekonania, że życie wcale nie musi być smutne. Nawet po rozstaniu z chłopakiem. Relacje z rodziną Może trudno dogadywać Ci się z rodzicami i swoim rodzeństwem. Jednak to oni są Tobie najbliżsi. I nieważne co się dzieje, zawsze stoją po Twojej stronie. Nie powiesz starszemu bratu o zerwaniu z chłopakiem, ale możesz przecież pogadać z nim o głupotach. Nie trzeba się od razu zwierzać, żeby nawiązać dobrą relację. Już samo przebywanie wśród bliskich da Ci poczucie bezpieczeństwa. A tego teraz właśnie potrzebujesz, żeby wyregulować swoje silne emocje. Jak przetrwać rozstanie? A może medytacja Dzięki medytacji możesz wzbogacić swoje życie, poznać samą siebie i uwolnić się od dręczących Cię myśli. Całkowite odcięcie się od świata i wyciszenie pozwoli Ci wejść w stan głębokiej relaksacji, której do tej pory może nie doświadczałaś. Choć medytacja kojarzy się z siedzeniem bez ruchu i myśleniem „o niczym”, może przybierać różne formy. Kiedy Twoje ciało i umysł ze sobą współgrają, wtedy mówi się o medytacji. Możesz biegać lub pływać, tańczyć lub malować i też wyciszać w ten sposób swoje ciało i umysł. Skupić się na jednym zadaniu i robić je najlepiej jak potrafisz. Do kogo jeszcze się zwrócić? Rodzina i przyjaciele Cię zawodzą? Nie masz komu się zwierzyć? Skorzystaj z linii zaufania przeznaczonej dla dzieci i młodzieży. Po drugiej stronie słuchawki siedzą osoby gotowe Ci pomóc. Wysłuchać Twojego problemu. Nie obawiaj się, że ktoś będzie Cię oceniał. Masz prawo do odczuwania każdej emocji, a żadna z nich nie jest zła. Skontaktuj się z Telefonem Zaufania dla Dzieci i Młodzieży, dzwoniąc pod bezpłatny numer 116 111. Rozstania to temat trudny i dla dorosłych. Daj sobie czas, nie obwiniając się, że czujesz za dużo i za mocno. Jeśli przygnębienie trwa dłużej, po pół roku czujesz się tak samo jak po rozstaniu albo pojawiają się myśli samobójcze koniecznie powiedz o tym rodzicom i udajcie się na wizytę do psychiatry i psychoterapeuty.
Lepiej niech sobie wszystko na spokojnie przemyśli i zobaczymy co dalej z tego wyjdzie ale też jestem ciekawa jak on do tego podejdzie i czy w ogóle uda mi ten 'plan' zrealizować 11 Odpowiedź przez cali 2016-12-04 01:38:55 Getty Images/ Wave Brekmedia Rozpad związku to często traumatyczne przeżycie dla obojga partnerów. Często wiąże się z wyraźnymi wahaniami nastroju, utrzymującym się smutkiem, poczuciem żalu, porażki i osamotnienia. Jak przetrwać rozstanie? Przeczytaj rady Marzeny Mawricz, psycholożki. Psycholog Marzena Mawricz nie ma wątpliwości, że pierwsze dni i tygodnie po rozpadzie związku są kluczowe: „Te 90 dni, 11 tygodni to jest mniej więcej tyle, ile potrzebujemy, żeby nasza biochemia mózgu wróciła do normy. Oczywiście nie powinnam sprowadzać miłości do neuroprzekaźników, niemniej jednak tak właśnie jest.” – tłumaczy psycholog. Okres następujący po rozstaniu to czas kiedy mogą pojawiać się: ataki paniki, wzmożone uczucia lęku i bezradności. Po tym okresie, w naszym mózgu zaczyna wydzielać się wzmożona ilość dopaminy. Rola dopamina po rozstaniu Dopamina jest neuroprzekaźnikiem produkowanym przez komórki nerwowe mózgu i rdzenia kręgowego. Ostatnie badania wykazały, że jej produkcja zachodzi też w nerkach, trzustce i pęcherzykach płucnych. Dopamina funkcjonuje za pomocą receptorów w błonach presynaptycznych i postsynaptycznych. Powstaje na skutek przekształcenia tyrozyny w L-DOPA Dopamina zwiększa też motywację do działania, przez co jest nazywana neuroprzekaźnikiem wzmocnienia. Ludzie, którzy mają jej optymalny poziom cieszą się pełnią życia i więcej rzeczy sprawia im radość. Łatwiej jest też im budować relacje z ludźmi oraz odczuwają przyjemniejsze emocje. Po rozstaniu to dopamina motywuje nas na nowo i skłania do aktywnego działania w kwestii ponownej walki o związek. Kiedy to się nie udaje, naszym nastrojem zaczyna sterować brak serotoniny. Stąd wynika wzmożone uczucie apatii, a nawet symptomy depresji. Przeczytaj także: Depresja po rozstaniu - jak sobie z nią poradzić? Jak poradzić sobie z rozstaniem? Pomocne rady Daj sobie czas, by przeżyć proces żałoby. Płacz, trudne emocje i rozpacz będą i powinny towarzyszyć osobie po zerwaniu przez kilka dni, tygodni lub miesięcy. Jednak najtrudniejsza są zawsze pierwsze chwile. Po przebyciu najtrudniejszego bólu i pogodzeniu się z rozstaniem warto symbolicznie zamknąć ten okres w swoim życiu. Można to zrobić poprzez pozbycie się pamiątek z tego okresu, dokonanie delikatnych zmian w wyglądzie czy przearanżowanie mieszkania Zajmuj swoje myśli. Książki i filmy mają silne oddziaływanie terapeutyczne i warto je wówczas wykorzystać. Ich dobór zależy od preferencji danej osoby, ale warto wybrać historie z ciekawą fabuła, w którą łatwo jest się zagłębić. W tym okresie warto też sięgać po drobne przyjemności, takie jak spacery, ciepłe kąpiele czy smaczne jedzenie i dbać o swoje ciało. Przeanalizuj powody rozpadu związku. Nie chodzi o to, by zapominać o przyjemnych chwilach, ale żeby zrozumieć własne potrzeby, pragnienia, wartości i to, w jaki sposób chce się żyć, dzięki czemu kolejne relacje będą bardziej udane. Spędzaj czas z przyjaciółmi i bliskimi. Największą pomocą w takich chwilach często są bliscy przyjaciele i możliwość spędzania z nimi czasu. Rozmowa z nimi może być równie skuteczna, jak wizyta u psychologa. Twórz swoje nowe życie. Warto stworzyć nowe zwyczaje i rutynę działania oraz poszukać nowych przyzwyczajeń, które zastąpią te wykonywane z byłym partnerem. Pomocne jest też uświadomienie sobie swoich pragnień już jako jednostki i tworzenie nowych planów. Zobacz cały wywiad z psycholog Marzeną Mawricz i dowiedz się, co jeszcze pomoże ci w przetrwaniu rozstania: Czy artykuł okazał się pomocny?psycholog. rejestracja@psycholognowacka.pl. www.psycholognowacka.pl. Mgr Agnieszka Telega Psychologia , Poznań. 26 poziom zaufania. Każde rozstanie jest jak żałoba, która ma swoje etapy. Potrzebny jest do tego czas. U Pani żałoba nie może się rozpocząć, bo były chłopak utrzymuje z panią kontakt, który rodzi nadzieje.
Z NASZYCH STRON NOWE TECHNOLOGIE - auto motor i sport Żabka testuje w pełni elektryczny pojazd dystrybu... Żabka testuje w pełni elektryczny pojazd dystrybucyjny Scania CIĘŻARÓWKI I AUTOBUSY - auto motor i sport Całkowita masa zestawu 40 ton: zasilany akumulato... Całkowita masa zestawu 40 ton: zasilany akumulatorem eActros z przyczepą już na drogach w północnym Schwarzwaldzie WYDARZENIA - auto motor i sport Mini Concept Aceman – Kolorowy minimalizm Mini Concept Aceman – Kolorowy minimalizm RÓŻNE - MOTOCYKL Kolejny region Niemiec walczy z motocyklistami. –... Kolejny region Niemiec walczy z motocyklistami. – Nie ma dla nich miejsca! MOTOCYKLE - MOTOCYKL Wkrótce nowy Ducati Scrambler. Kto jeszcze pamięt... Wkrótce nowy Ducati Scrambler. Kto jeszcze pamięta o aferze z jego powstaniem? MOTOCYKLE - MOTOCYKL Hayabusa w unikalnej wersji. Suzuki składa hołd w... Hayabusa w unikalnej wersji. Suzuki składa hołd wybitnemu zawodnikowi TRENING - Runner's World 8 pomysłów na trening biegowy w czasie od 10 do 1... 8 pomysłów na trening biegowy w czasie od 10 do 120 minut DIETA - Runner's World Wino, nuggetsy i kokaina, czyli historia żywienia... Wino, nuggetsy i kokaina, czyli historia żywienia w sporcie TRENING - Runner's World Jak poprawnie interpretować dane treningowe z zeg... Jak poprawnie interpretować dane treningowe z zegarka? FITNESS - Women's Health Electra Go! - naturalna przyjemność z elektryczne... Electra Go! - naturalna przyjemność z elektrycznej jazdy PROMOCJE - Women's Health Piotr Sierpiński Hair, wyjątkowe atelier fryzjers... Piotr Sierpiński Hair, wyjątkowe atelier fryzjerskie w Wielkopolsce ZDROWIE - Women's Health Guzki w piersiach Guzki w piersiach Poniżej znajdziesz aż 10 skutecznych patentów, które pozwolą Ci mniej cierpieć po rozłące, choć to jest i tak w pewien sposób nieuniknione. Oto one: 1. Pozwól sobie na emocje. Bywa tak, że po rozstaniu dusimy w sobie emocje, poza tym udajemy, że wszystko jest dobrze, choć wcale nie czujemy się komfortowo. Witajcie, pewnie tematów takich jak ten było miliony, ale wydaje mi się, że moja historia jest dosyć wyjątkowa. Zanim poznałam mojego byłego, w moim życiu nie działo się dobrze. Moje dzieciństwo było naznaczone przykrymi zdarzeniami i od dawna juz nie mam żadnego kontaktu z moim ojcem (dla własnego dobra). Niedługo przed tym, jak pojawił się w moim życiu chłopak, próbowałam popełnić samobójstwo i spędziłam pewien czas w szpitalu. Po tym wszystkim jakoś wróciłam do życia. Stwierdziłam, że być może jednak czeka mnie coś dobrego i warto się cieszyć każdym dniem. Teraz widzę, że najgorsze, co mogło mi się przytrafić to właśnie ten związek. Oczywiście, nie wpadłam od razu w ramiona pierwszemu lepszemu chłopakowi, który zwrócił na mnie uwagę. Z moim byłym spędziłam sporo czasu na rozmowach i wspólnym spędzeniu czasu jako przyjaciele zanim zgodziłam się na to, by z nim być. Wydawał mi się w wtedy dobrym, właściwym facetem. I, niestety, potraktowałam to trochę jak początek, czy znak, jakiegoś lepszego życia. Nasz związek trwał prawie 4 lata. Poznałam całą jego rodzinę, on poznał wszystkie moje sekrety, a mimo to zaakceptował wszystko i starał się mi pomagać. Byliśmy bratnimi duszami. Gorzej zaczęło się, gdy wyjechałam na studia do innego miasta. Starałam się, byśmy mogli widywać się tak często, jak to tylko możliwe, lecz zdaję sobie sprawę, że nie było to dla nas łatwe. Mimo to wciąż byliśmy ze sobą i wydawało mi się, że jest między nami nawet lepiej i naprawdę uwierzyłam w to, że weźmiemy ślub i załozymy rodzinę. Niestety on z dnia na dzień napisał mi, że nie widzi już w tym dalej sensu. Po głębszej rozmowie (tak naprawdę wymuszonej przeze mnie) dowiedziałam się, że dla niego najważniejsza jest kariera i pieniądze, natomiast o zakładaniu rodziny w ogóle nie mysli i stały związek stał się dla niego ciężarem. Był to dla mnie ogromny szok, ponieważ nieraz zapewniał mnie, że zawsze będziemy razem i nie miałam pojęcia, że w rzeczywistości takie są jego priorytety. Nie wiem, co mam teraz zrobić. Jest mi niesamowicie ciężko i bywają chwilę, ze wydaje mi się, że nic mnie już w życiu dobrego nie spotka. Wyrzuciłam wszystkie zdjęcia, kontakty, przedmioty związane z moim byłym oraz zerwałam kontakty ze wszystkimi wspólnymi znajomymi, włączając w to pożegnanie z jego rodzicami, z którym niesamowicie się zżyłam. Czuję się tak, jakbym wyrzuciła prawie całe swoje życie, ale wydaje mi się, że nie mam wyboru, bo inaczej ciągle będę o nim myśleć i o tym, jakie wspólne życie moglibysmy mieć. Liczę po prostu na jakieś porady, może ktoś miał podobną sytuację i udało mu się jakoś to przetrwać.Dołączył: 2012-04-01 Miasto: Poznań Liczba postów: 463 23 lutego 2013, 23:36 Dziewczyny nie potrafię poradzić sobie po rozstaniu z facetem w którym zakochana byłam na zabój. Związek trwał blisko 3 lata, przetrwał moją depresję oraz 20kg nadwagi, które zrzuciłam razem z Vitalią. Gdy odchodził zapewniał, że nadal mnie kocha, jednak z powodów, którymi nie mogę się podzielić nie możemy być razem. Mam jednak wrażenie, że z jakiegoś powodu mnie nienawidzi i to również bardzo mnie boli. Biorę psychotropy, środki uspokajające i nadal czuję tą bezsilność i stratę mężczyzny, który był dla mnie całym życiem. Ledwo powsrzymuje się, żeby nie pisać, nie dzwonić, nie iść tam - bo wiem, że to nie ma sensu, ale tak strasznie tęsknię. Najgorsze są poranki, gdy trzeba zacząc nowy dzień bez Niego. Jutro mijają dwa tygodnie od rozstania. Kiedyś będę musiała znowu zacząć żyć, wychodzić no i przede wszystkim odstawić leki. Boję się wpędzić w kolejną depresję (chociaż w sumie już mam znowu zdiagnozowane stany depresyjne), ale nie czuję się na siłach, żeby już normalnie któraś z Was przeżyła podobną traumę i może mi podpowiedzieć po jakim czasie sytuacja zaczyna się stabilizować, kiedy dobre rady typu "wyjdź do ludzi", "zacznij myśleć o sobie" zaczynają być wprowadzane w życie? Dodatkowo czuję się odpowiedzialna za każdy zły moment związku. Ciągle myślę, że jestem (już nie mówiąc o tym, że byłam!) za gruba, nieatrakcyjna, nudna i do tego mam kompleksy, że może i w łóżku nie dostawał tego co oczekiwał? Nigdy nie chciałam Go ranić, ale może swoją postawą zakompleksionej grubaski to robiłam? Dołączył: 2011-02-16 Miasto: Gdańsk Liczba postów: 3775 24 lutego 2013, 23:38 Mycella:Nie wyobrażam sobie życia sama bez Niego, a z kimś innym to już w ogóle....To samo dzisiaj napisałam w innym wątku :( Mogę sobie wyobrazić, co czujesz. Nie ma żadnej logicznej rady na takie problemy. Czas leczy rany. Skoro kochasz tak mocno, to pewnie nigdy go nie zapomnisz, ale z czasem zrozumiesz, że tak po prostu jest lepiej... dla Ciebie lepiej. Dołączył: 2012-04-01 Miasto: Poznań Liczba postów: 463 25 lutego 2013, 00:08 Szaleję z tęsknoty. Po przebudzeniu od razu pojawia mi się na ustach Jego imię i od razu w płacz i uświadamianie sobie, że to wszsytko to nie sen... Dzień w dzień to samo, brakuje już sił. Dołączył: 2012-04-01 Miasto: Poznań Liczba postów: 463 2 marca 2013, 18:02 Wczoraj dowiedziałam się od Niego, że robię mu burdel w głowie i że lepiej mu beze mnie, że poznał lepsze życie. Trzy tygodnie po rozstaniu on już bawi się z innymi, tak jak do tej pory trzymał tylko z facetami, tak teraz same koleżanki i rozmowy sam na sam. Zaczynam przestawać wierzyć w bajkę o tym, że mnie kochał i argumenty czemu nie możemy być razem... Boję się, że moja Miłość okazała się zwykłym dupkiem, który skończył związek, żeby móc zaszaleć (o ile już nie zaczął tego robić wcześniej....). KtoPytaNieBladzi 2 marca 2013, 18:17 olgucha16 napisał(a):Wczoraj dowiedziałam się od Niego, że robię mu burdel w głowie i że lepiej mu beze mnie, że poznał lepsze życie. Trzy tygodnie po rozstaniu on już bawi się z innymi, tak jak do tej pory trzymał tylko z facetami, tak teraz same koleżanki i rozmowy sam na sam. Zaczynam przestawać wierzyć w bajkę o tym, że mnie kochał i argumenty czemu nie możemy być razem... Boję się, że moja Miłość okazała się zwykłym dupkiem, który skończył związek, żeby móc zaszaleć (o ile już nie zaczął tego robić wcześniej....).z jednej strony może tak być, ale z drugiej może to jest dla niego ucieczka od tęsknoty za Tobą. Bawi się z innymi, żeby nie myślec o Ty znasz powód, przez który nie możecie być razem. Radzę jednak nie analizować dlaczego tak się zachowuje, bo to Cię jeszcze bardziej pogrąży :(Trzymaj się! Dołączył: 2012-04-01 Miasto: Poznań Liczba postów: 463 2 marca 2013, 18:45 KtoPytaNieBladzi napisał(a):olgucha16 napisał(a):Wczoraj dowiedziałam się od Niego, że robię mu burdel w głowie i że lepiej mu beze mnie, że poznał lepsze życie. Trzy tygodnie po rozstaniu on już bawi się z innymi, tak jak do tej pory trzymał tylko z facetami, tak teraz same koleżanki i rozmowy sam na sam. Zaczynam przestawać wierzyć w bajkę o tym, że mnie kochał i argumenty czemu nie możemy być razem... Boję się, że moja Miłość okazała się zwykłym dupkiem, który skończył związek, żeby móc zaszaleć (o ile już nie zaczął tego robić wcześniej....).z jednej strony może tak być, ale z drugiej może to jest dla niego ucieczka od tęsknoty za Tobą. Bawi się z innymi, żeby nie myślec o Ty znasz powód, przez który nie możecie być razem. Radzę jednak nie analizować dlaczego tak się zachowuje, bo to Cię jeszcze bardziej pogrąży :(Trzymaj się! Po prostu chce flirtu, zabawy i seksu z innymi. Widać to na kilometr i myślę, że już przed rozstaniem tego chciał. A ja naiwna i głupia zawsze we wszystko mu wierzyłam... Kocham Go ale równocześnie nienawidzę. Dołączył: 2012-05-14 Miasto: Warszawa Liczba postów: 2240 2 marca 2013, 23:10 Słuchaj, a moze to coś takiego? :Tylko to dłuzej trwa u Was niż na obrazku. Ale co Ty byś chciała, żeby popadł w ułomność społeczną i celibat skoro nie jesteście razem? Skoro oboje wiecie, że nie możecie być razem, to jaki jest sens się umartwiać? Idź za jego mówię tego na chamsko, nie chcę być złośliwa, współczuję Ci. Edytowany przez Mycella 2 marca 2013, 23:13 Dołączył: 2012-04-01 Miasto: Poznań Liczba postów: 463 3 marca 2013, 09:10 Mycella napisał(a):Słuchaj, a moze to coś takiego? :Tylko to dłuzej trwa u Was niż na obrazku. Ale co Ty byś chciała, żeby popadł w ułomność społeczną i celibat skoro nie jesteście razem? Skoro oboje wiecie, że nie możecie być razem, to jaki jest sens się umartwiać? Idź za jego mówię tego na chamsko, nie chcę być złośliwa, współczuję Ci. Chodzi o to, że to jest strasznie przykre, że po takim czasie wspólnego życia, na drugi dzień po zapewnieniach kocham Cię i nie chcę żadnej innej, okazuje się, że ja wcale nie byłam dla niego taka ważna. Dla mnie zaczyna się powoli etap w którym przestaję idealizować nasz związek no i Jego. I tak powoli do mnie dochodzi, że może powód dla którego się rozstaliśmy jest trochę przerysowany i kryje się za nim coś zupełnie innego, czyli chęc wolności. Przez szacunek do mnie i do moich uczuć (jeśli mu choć trochę jednak zależy) mógłby dać mi również trochę czasu na pogodzenie się z rzeczywistością. No, ale może się mylę i człowiek potrafi z dnia na dzień zmienić swoje życie, uczucia i wartości. Dołączył: 2012-05-14 Miasto: Warszawa Liczba postów: 2240 3 marca 2013, 10:53 To by było zbyt piękne;) A tak poważnie, może on właśnie cieszy się z tej wolności (oby się nią zachłysnął :P) i to był ten powód zerwania? Wtedy na prawde nie masz za kim płakać i dziękuj mu w duchu, że zostawił Cię - im szybciej tym drugiej strony może ta Wasza sytuacja jest serio beznadziejna i on chce jakoś stłamsić brak Ciebie (w co po Twoim ostatnim poście wątpię).Staraj się o nim nie myśleć, nie pisz o nim na tym forum, bo po co masz rozdrapywać rany. Przemilcz jego temat, dla własnego dobra. Umorasz sie z tym, daj sobie tylko trochę czasu. "nie ma ludzi niezastąpionych" ;)Buziak:* Dołączył: 2012-04-01 Miasto: Poznań Liczba postów: 463 3 marca 2013, 15:15 Mycella napisał(a):To by było zbyt piękne;) A tak poważnie, może on właśnie cieszy się z tej wolności (oby się nią zachłysnął :P) i to był ten powód zerwania? Wtedy na prawde nie masz za kim płakać i dziękuj mu w duchu, że zostawił Cię - im szybciej tym drugiej strony może ta Wasza sytuacja jest serio beznadziejna i on chce jakoś stłamsić brak Ciebie (w co po Twoim ostatnim poście wątpię).Staraj się o nim nie myśleć, nie pisz o nim na tym forum, bo po co masz rozdrapywać rany. Przemilcz jego temat, dla własnego dobra. Umorasz sie z tym, daj sobie tylko trochę czasu. "nie ma ludzi niezastąpionych" ;)Buziak:* Do przedwczoraj byłam przekonana, że chodzi o drugi przypadek, jednak po rozmowie z Nim (wiem, zawaliłam i się odezwałam, głupia!) zaczynam nabierać pewności, że to jednak może ten pierwszy. Zaczyna do mnie docierać, jak wyglądał nasz związek. Pisanie o nim tutaj jest jedną z nielicznych rzeczy, które sprawiają mi ulgę :) A piszę już w prawie każdym nowym wątku :P Widzę jednak po sobie, że idę powoli do przodu i wchodzę w kolejne etapy po rozstaniu. Kocham Go, nie wyobrażam sobie życia bez Niego, nie chcę nikogo innego, ale... paradoksalnie!! nie chcę już nigdy z Nim być (chociaż wyobrażenie, że wraca z podkulonym ogonem, nie ukrywam, sprawiłoby mnóswo satysfakcji, jednakże po tym jak się zachowuje chyba nie mogę na to liczyc:P)
W książce "Jak poradzić sobie po rozstaniu? Wyciągnij wnioski z nieudanego związku i rozpocznij "nowe życie" bez obwiniania się o przeszłość", znajdziesz informacje o tym jak sobie poradzić po stracie, po rozstaniu, po rozwodzie oraz w seperacji. Nauczysz się dostrzegać plusy sytuacji. Mimo tego, iż spotyka nas to, czego nie chcemy, aby się od tego uwolnić, by nie dźwigać
jak poradzić sobie po rozstaniu forum
