Zalecenia po mastektomii obejmują m.in.: Unikanie obciążenia kończyny górnej po tej stronie ciała, po której przeprowadzona została amputacja piersi. Pacjentkom zaleca się unikanie noszenia zarówno ciężkich, jak i lekkich przedmiotów przez dłuższy czas (szczególnie w pozycji z wyprostowaną kończyną górną).
Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Operacja usunięcia polipa w macicy: rodzaje, konsekwencje, powikłania хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Polipy w macicy - dość częste zjawisko, które wymaga terminowej diagnozy i właściwego leczenia. Ważne jest, aby identyfikować polipy na wczesnym etapie. Umożliwi to stosowanie leczenia zachowawczego. W przeciwnym przypadku konieczna jest operacja. Polipy należy leczyć lub usuwać, ponieważ mogą powodować różne komplikacje i mogą przerodzić się w guza nowotworowego. Czy muszę usunąć polipy z macicy? Czasami możesz zrobić bez usuwania. Najpierw musisz spróbować leczenia zachowawczego, bez operacji. Jeśli to nie działa, musisz go usunąć. Natychmiast usuń, jeśli w nich znajdują się nietypowe klatki lub istnieje ryzyko ich przekształcenia w komórki rakowe. Również polipy wyciąć kiedy wywołać krwawienie, przyczyną anemii i anemii, przyczyniają się do powstawania innych powikłań. Zalecany do usuwania jeżeli hormonalna terapia nie przyniosła żadnych rezultatów, przekraczające wielkość polip 1 cm. Kobiety w wieku powyżej 40-45 lat zaleca się również usunięcie, ponieważ znacznie zwiększa ryzyko powikłań i nowotworów. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Rozmiar macicy do operacji Operacja jest obowiązkowa, jeśli jej rozmiar przekracza 1 centymetr. Histeroskopia polipa macicy Jest to operacja, w której polip jest usuwany przez histeroskop. Metoda jest mało traumatyczna, często stosowana w praktyce chirurgicznej. Operację wykonuje się przez 15-20 minut, podczas gdy stosuje się znieczulenie miejscowe i ogólne oraz znieczulenie. Zaleca się zrobić to kilka dni po zakończeniu miesiączki, ponieważ w tym okresie błona śluzowa macicy staje się tak cienka, jak to możliwe, a polip jest ponad powierzchnią. W tym momencie łatwo jest usunąć. Operacja wykonywana jest poprzez otwarcie szyjki macicy za pomocą histeroskopu. To urządzenie zawiera kamerę, przez którą lekarz bada całą jamę macicy i określa dalszy przebieg operacji. Po znalezieniu polipa jest on usuwany za pomocą pętli elektrycznej. Jest to narzędzie chirurgiczne, które szybko usuwa polip z jamy macicy, odcinając go. Sposób działania zależy przede wszystkim od wielkości. Mały jest po prostu skręcony, używając ruchów obrotowych. Za pomocą tej metody można usunąć maksymalną liczbę komórek. Zwykle komórki są całkowicie usuwane, a ryzyko dalszego rozwoju guza (nawrotu) jest wykluczone. Po takiej procedurze konieczne jest wypalenie naczyń, które odżywiają polip. Pozwala to uniknąć krwawienia. Czasami skręcają się już podczas obrotu, a krwawienie nie występuje. Dodatkowo łyżeczkowanie łóżka polipów wykonuje się za pomocą łyżki. Następnie przetwarzany jest środek antyseptyczny, co pozwala uniknąć ryzyka powikłań pooperacyjnych, infekcji. Ponadto zapobiega się ryzyku ponownego wzrostu. Gdy w macicy lub na szyjce macicy znajduje się wiele polipów, lekarz wykonuje skrobanie, monitorując za pomocą histeroskopu. Do niej przymocowane jest specjalne wyposażenie - kureta z zaostrzoną krawędzią. Histeroskopia jest szczególnie skuteczna w usuwaniu nowotworów, ponieważ ryzyko przerzutów jest minimalne. Kamera pozwala monitorować postęp operacji. Podczas operacji nie wykonuje się nacięć. Wszystkie manipulacje są wykonywane przez naturalne otwory, poprzez otwarcie szyjki macicy. Szwy po operacji nie pozostają, ponieważ nacięcia nie są wykonywane. Odpowiednio, odzyskiwanie następuje bardzo szybko. Przy pomocy kamery lekarz ma możliwość kontrolowania wszystkich niuansów, aby zobaczyć cały obraz. Nie sposób przeoczyć ani jednej minuty, szczególnie polipa. Skrobanie polipa w macicy Polipy mają właściwość odzyskiwania z pozostałych komórek, jeśli nie zostały całkowicie usunięte. Nawroty obserwuje się w około 30% przypadków. Dlatego, aby wykluczyć takie ryzyko, musisz zminimalizować uraz otaczających tkanek. Skrobanie jest uważane za raczej traumatyczny sposób usuwania polipów, ponieważ prawdopodobieństwo, że noga polipa pozostanie. Ponieważ przy tradycyjnym skrobaniu lekarz może tego nie zauważać, preferowane jest skrobanie za pomocą histeroskopii. Dzięki tej metodzie lekarz może zobaczyć całą jamę i ściany macicy, obraz jest wizualizowany na ekranie. Ale dziś nie wszystkie kliniki mają możliwość histeroskopii. Dlatego, od tradycyjnego skrobania jako metody usuwania polipów, próbuj się oddalić. Usunięcie polipa w macicy za pomocą lasera Jest to metoda, która pozwala dokładnie i dokładnie usunąć polip, bez uszkadzania otaczających tkanek. Ta metoda nie pozostawia blizn na szyi, w wyniku czego nie traci się zdolności do reprodukcji. Ta metoda jest zalecana dla kobiet w wieku rozrodczym, jeśli nadal planują mieć dzieci. Zaletą tej metody jest to, że nie wymaga ona dalszej hospitalizacji pacjenta. Zabieg trwa średnio nie dłużej niż 2-3 godziny. Odzyskanie jest bardzo szybkie, kobieta może nawet nie wziąć zwolnienia lekarskiego. Niemniej jednak kobieta musi uczestniczyć w badaniach kontrolnych. Około tydzień później musisz przejść zaplanowane badanie. Lekarz sprawdzi stan macicy, sprawdzi skuteczność zabiegu i zaleci dalsze leczenie regeneracyjne. Blizny i ślady nie pozostają, ryzyko powikłań jest wykluczone, krwawienie nie występuje. Usunięcie polipów za pomocą lasera jest uważane za najbardziej skuteczny i bezpieczny sposób. Pozwala na usunięcie warstwy polipów po warstwie. Lekarz może wyraźnie kontrolować głębokość, z jaką promień lasera przenika. Ze względu na usunięcie przez belkę, nie ma wpływu na możliwość zapłodnienia komórki jajowej. Rozładowanie po usunięciu polipa macicy Po operacji będą różne rozładowania. Niektóre z nich mają naturę naturalną, fizjologiczną, inne są konsekwencją procesu patologicznego. Kobieta powinna znać główne objawy odchodów naturalnych i patologicznych. W naturalnych procesach wyeliminuje to nadmierne niedorzeczne podniecenie. Dzięki patologicznemu rozładowaniu świadomość w tym zakresie pozwoli ci na konsultację z lekarzem w odpowiednim czasie i podejmie niezbędne kroki, aby zapobiec poważnym powikłaniom. Jeśli operacja została przeprowadzona w sposób mało traumatyczny, wydzielanie jest zwykle całkowicie nieobecne lub w normie fizjologicznej. Zwykle trwają nie więcej niż 2 dni. Jeśli wybrano metodę, taką jak zgarnianie, która jest bardzo traumatyczna, alokację można obserwować przez dość długi czas - od 2 tygodni do kilku miesięcy. W ramach normy fizjologicznej uwzględnia się kleiste czerwone wydzieliny, których objętość nie przekracza 50 ml na dzień. Zwykle trwają one nie dłużej niż 5 dni, więc jeśli ich objętość lub czas trwania się zwiększy, musisz udać się do lekarza. Może również wystąpić krwawienie. Rozpoznanie ich jest dość proste - szkarłatna krew pobrana z genitaliów. W takim przypadku musisz wezwać karetkę pogotowia tak szybko, jak to możliwe i starać się nie ruszać. Przed przybyciem lekarzy musisz się położyć, położyć. To rzadko się zdarza. Można go zaobserwować przy zmniejszonej hemoglobinie, niedokrwistości, przy niskim krzepnięciu krwi, lub jeśli kobieta zażywała lek, który zmniejsza krzepliwość krwi, skrapla go. Czasami można przydzielić skrzepy krwi. Nie mają zapachu, ciemnego, raczej lepkiego i grubego. Zwykle jest to konsekwencja wydalania krwi nagromadzonej w jamie macicy pozostawionej po operacji. Wyjdą w ciągu kilku dni po operacji. Jeśli czas trwania takich wydzielin przekroczył 5 dni, a nawet więcej, jeśli byłaby szkarłatna krew, nie zagęszczona - może to wskazywać na krwawienie. W takim przypadku należy jak najszybciej udać się do lekarza. W przypadku infekcji bakteryjnej pojawia się ropny stan zapalny. Są mętne, czasami mogą uzyskać zielony lub żółty odcień. To zależy od liczby mikroorganizmów i ich odmian. Często takim zrzutom towarzyszy wzrost temperatury, oznaki zatrucia. Oparzenia, ból, palenie. W takim przypadku należy natychmiast udać się do lekarza, który zaleci leczenie przeciwbakteryjne. Kiedy clostridium wchodzi do jamy macicy, obserwuje się proces gnilny. Przydziały stają się lepkie, pieniste, powodują nieprzyjemny zapach. Może mieć ciemnożółty, a nawet brązowy odcień. W takim przypadku należy niezwłocznie udać się do lekarza, który podejmie wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec ryzyku posocznicy. [10], [11], [12] Miesięcznie po usunięciu polipa macicy Jeśli cykl menstruacyjny został zakłócony, będzie musiał zostać przywrócony. Zwykle zajmuje to 2-3 miesiące. Lekarz przepisze niezbędne leki, które regulują cykl miesiączkowy, środki antykoncepcyjne. Traktuj je ściśle według schematu. Temperatura po usunięciu polipa macicy Po usunięciu polipów gorączka może utrzymywać się przez pewien czas. Jeśli nie przekracza 37,2-37,3, jest to normalne. Temperatura ta może wskazywać na procesy odzyskiwania, a także jest następstwem uszkodzenia wewnętrznych tkanek i narządów. Jeśli temperatura przekroczy te wartości, należy skonsultować się z lekarzem. Może to wskazywać na różne patologie, w tym infekcje, rozwój procesu zapalnego, rozbieżność szwów lub uszkodzenie powierzchni rany i wiele innych. Najczęściej jest to oznaka komplikacji, rozwoju procesu zakaźnego i zapalnego. Należy również wziąć pod uwagę, że po operacji organizm jest osłabiony, ryzyko infekcji, chorób wirusowych, przeziębienia znacznie wzrasta, przewlekłe choroby mogą stać się zaognione. Okres pooperacyjny Podczas wykonywania zabiegu histeroskopowego lub laparoskopowego ryzyko powikłań jest praktycznie nieobecne. Jednak w przypadku dowolnej metody zawsze istnieje ryzyko, że polip się odrodzi, co może być spowodowane resztkami komórek, których nie można wyskrobać podczas operacji. Nawet jedna komórka może wywołać powtarzający się wzrost polipa. Większe ryzyko podczas wykonywania skrobania, nawet jeśli jest wykonywane w warunkach histeroskopii. W tym przypadku otaczające tkanki są poważnie uszkodzone, co może zwiększyć powtarzalny wzrost lub degenerację komórek w komórkach nowotworowych. Ryzyko krwawienia jest ograniczone do minimum, jednak nie jest całkowicie wykluczone. Wszystko to wymaga, aby kobieta zwracała uwagę na swoje zdrowie w przyszłości, przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza i wizyty w planowanych inspekcjach. Wtedy okres pooperacyjny może przejść bez komplikacji. W pierwszych trzech dniach po operacji zwykle przepisuje się środki znieczulające, ponieważ obecne są bolesne odczucia. Silne leki często nie są wymagane, wystarczająco nie-shpy. Jest brany trzy razy dziennie. Umożliwia to rozluźnienie mięśni macicy i uniknięcie gromadzenia się krwi w szyjce macicy, co często występuje w wyniku skurczu. Również lekarze muszą przepisywać leki przeciwzapalne, ponieważ każdej interwencji, nawet minimalnej, zawsze towarzyszy stan zapalny. Zapalenie powinno zostać zatrzymane tak szybko, jak to możliwe, aby nie spowodować ponownego wzrostu polipa lub nadmiernego wzrostu błony śluzowej macicy. Jeśli istnieje ryzyko infekcji, rozwoju procesu infekcyjno-zapalnego, zapalenia w innych biotopach lub w przypadku zaburzeń mikroflory, konieczne jest poddanie się kuracji antybiotykowej. Czasami można przepisać leki probiotyczne. Ponadto prawie zawsze wymagana jest antybiotykoterapia, jeśli podczas operacji wykonywany jest kiretaż lub skrobanie. Wynika to z dużej powierzchni uszkodzeń i uszkodzeń otaczających tkanek, które mogą prowadzić do stanu zapalnego. Usunięty polip jest zawsze badany metodami histologicznymi w celu ustalenia, czy guz jest łagodny, czy złośliwy. W przypadku stwierdzenia nowotworu złośliwego może być konieczne dodatkowe leczenie przeciwnowotworowe. Zwykle wyniki są gotowe 10-30 dni po dacie złożenia. Wszystko zależy tylko od biologicznych właściwości wycinanej tkanki, od tempa jej wzrostu. Tkankę bada się metodami mikroskopowymi i innymi metodami, zgodnie z otrzymanymi wynikami przepisuje się odpowiednie leczenie. W przypadku, gdy przyczyna tworzenia się polipów służyła jako nierównowaga hormonalna, przepisuje się preparaty hormonalne. Najczęściej gestageny i środki antykoncepcyjne są przepisywane. Medycyna niekonwencjonalna, leki homeopatyczne mogą być włączone w kompleksową terapię odbudowującą, ale można je przyjmować dopiero po uzyskaniu wyników badania i po wstępnej konsultacji z lekarzem. Jeśli to konieczne, sam lekarz uwzględni te fundusze na liście zaleceń. Jeśli nie, musisz omówić to z lekarzem. Czasami przepisywane środki uspokajające. Jest to szczególnie skuteczne w przypadku uszkodzenia otaczających tkanek z zaburzeniem równowagi hormonalnej. Kojący oznacza pomoc w złagodzeniu stresu i przyspieszenie procesu gojenia. Aby pobudzić szybki powrót do zdrowia, przyspieszyć procesy regeneracji, można zastosować ogólne leczenie regenerujące, na przykład terapię witaminową, środki immunomodulujące. Ważne jest, aby przestrzegać reżimu dnia i właściwego odżywiania. Żywność powinna być dietetyczna: gotowana, parowa. Alkohol, a także przyprawy, marynaty, tłuste potrawy, musisz całkowicie wykluczyć. Dieta powinna zostać opracowana wspólnie z lekarzem, aby uwzględnić wszystkie niuanse. Umożliwia to zwiększenie naturalnej odporności organizmu, połączenie mechanizmów ochronnych. Może być wymagana fizjoterapia. Szczególną uwagę zwraca się na elektroforezę, magnetoterapię i ultradźwięki. Kobieta w okresie pooperacyjnym nie może brać gorącej kąpieli, odwiedzać sauny i kąpiele. Może to spowodować krwawienie. Tylko prysznic jest dozwolony. W ciągu miesiąca nie możesz ćwiczyć, ćwiczyć. W ciągu miesiąca nie możesz robić douching, życie seksualne nie żyje. Nie należy przyjmować leków, które zwiększają rozrzedzenie krwi, w tym analgin, aspirynę. Szpital po usunięciu polipa macicy Średnio szpital jest wydawany na cały okres pooperacyjny. Dodatkowo można mu nadać 1-2 tygodnie na dalszą regenerację. Wszystko zależy od stanu organizmu, od tego, czy występują powikłania, współistniejące choroby. Jeśli wystąpią powikłania, szpital można przedłużyć. Najdłuższy szpital będzie po wyłyżnięciu, operacji kawitacji. Jeśli operacja została wykonana histeroskopowo lub laparoskopowo, szpital może trwać do tygodnia. Jeśli przeprowadzono zabieg usuwania laserem, kobieta w ogóle nie może zwolnić się, ponieważ może wrócić do normalnego życia po 2-3 godzinach. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Autor: Getty Images. Na ogół zaleca się nie współżyć po zabiegu przez 2-3 tygodnie, do miesiączki, z uwagi na zwiększone ryzyko zakażenia i krwawienia. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Dr n. med. Grzegorz Surkont Dr n. med. Edyta Wlaźlak Prof. dr hab. med. Jacek Suzin 2005 O tym powinnaś wiedzieć Spis treści Wprowadzenie Budowa i czynność narządu płciowego kobiety Operacyjne sposoby usuwania macicy Następstwa wycięcia macicy Leczenie hormonalne kobiety bez macicy Zamiast zakończenia Wprowadzenie Operacja usunięcia macicy jest najczęściej wykonywanym zabiegiem ginekologicznym. Dotyka bezpośrednio ogromnej rzeszy kobiet na całym świecie. Wśród pacjentek będących przed zabiegiem, jak i tych, które mają go już poza sobą, wiedza na temat korzyści oraz potencjalnych zagrożeń związanych z takim rozwiązaniem terapeutycznym jest zwykle niepełna. Potwierdza to list jednej z pacjentek, nieposiadającej macicy od wielu lat. "Dziękuję za możliwość przeczytania tej książeczki. Do tej pory w żadnej przychodni ginekologicznej nie spotkałam się z ulotkami, czy broszurami opisującymi tak ważne dla pacjentek sprawy. Są wydania dotyczące ciąży i antykoncepcji, ostatnio także terapii hormonalnej, ale nie chorób kobiecych. Współczesna kobieta chce mieć świadomość, na czym polega jej choroba, jak może się czuć wychodząc ze szpitala, jak będzie wyglądać jej życie po zabiegu. Często brak takich wiadomości jest przyczyną rezygnacji z operacji w optymalnym czasie oraz szukania pomocy u oszustów, co potęguje dalszy rozwój schorzenia. Zdarza się, że kobiety kupują skomplikowane podręczniki ginekologiczne i przerażone szukają opisów własnej choroby, by poznać rokowanie. Nie mając elementarnych podstaw z medycyny, nierzadko popadają w depresję, przypisując sobie najstraszniejsze scenariusze. W zaciszach domowych odbywa się dużo takich ludzkich tragedii, wynikających z niewiedzy pacjentki, braku właściwej, dłuższej wyjaśniającej rozmowy ze specjalistą. Lekarze nie mają czasu na drobiazgowe informowanie każdej kobiety o przebiegu jej schorzenia, o psychologicznych aspektach związanych np. z usunięciem macicy oraz o całym skomplikowanym procesie dochodzenia do zdrowia. Ogromną rolę w przebiegu rekonwalescencji odgrywa psychika, wyobraźnia. Bardzo ważne, by kobiety uświadomiły sobie rolę nie tylko fizycznych organów, ale przede wszystkim psyche. Często po operacji kobiety, już zdrowe fizycznie, mają blokadę powodującą np. zaburzenia seksualne. Jest to spowodowane stresem oraz niewiedzą. To wyjątkowo ważny temat. Kobiety powinny uświadomić sobie, że po usunięciu macicy uzyskują pewną antykoncepcję i nie są „pustymi kobietami”. Zabieg likwiduje chorobę. Nie powoduje utraty kobiecości. Tragedia przejścia operacji to nie wykluczenie z życia rodzinnego, zawodowego, społecznego, płciowego. To właśnie jest czas, żeby spojrzeć na siebie i swoje życie inaczej, i by zdążyć je odkryć na nowo. Pozwala skupić się na pięknym i bogatym świecie wewnętrznych doznań, dostrzec nowe obszary wyobraźni i odczuć. Pomaga w tym również spotkanie na swej drodze lekarza, który oprócz wspaniałego operowania nożem chirurgicznym, zwraca uwagę pacjentkom na szukanie przyczyn problemów między innymi w blokadach psychicznych. Mam nadzieję, że ta bardzo ważna książeczka dotrze do każdej kobiety potrzebującej pomocy." Pacjentka I. Budowa i czynność narządu płciowego kobiety. 1. Co wchodzi w skład żeńskich narządów płciowych? Zewnętrzne narządy płciowe kobiety stanowi srom składający się ze wzgórka łonowego, warg sromowych większych i mniejszych oraz łechtaczki. Do wewnętrznych narządów płciowych kobiety należą pochwa, macica, jajniki oraz jajowody. 2. Co to jest pochwa? Pochwa jest kanałem rozciągającym się od warg sromowych. W swojej górnej części obejmuje szyjkę macicy. 3. Z czego zbudowana jest macica? Składa się z trzonu i szyjki. Umocowana jest za pomocą więzadeł. W środku zawiera jamę macicy, łączącą się od dołu z kanałem szyjki, a od strony dna macicy z jajowodami. Dolny fragment szyjki macicy przyjmuje nazwę części pochwowej a powyżej pochwy - części nadpochwowej. 4. Jaką funkcję pełni macica? Mówiąc obrazowo jest to "narząd do noszenia i rodzenia dzieci". Macica nie produkuje hormonów. 5. Co znajduje się wewnątrz jamy macicy? Jama pokryta jest błoną śluzową zwaną endometrium. 6. Jaką funkcję pełni błona śluzowa macicy? Endometrium ulega ciągłym zmianom dzięki działaniu hormonów płciowych w przebiegu cyklu płciowego. Mają one na celu przygotowanie jamy macicy do przyjęcia zarodka. W przypadku braku ciąży co miesiąc błona śluzowa ulega złuszczeniu podczas miesiączki. 7. Co to są przydatki? W skład przydatków wchodzą jajniki i jajowody oraz otaczające tkanki. Jeden koniec jajowodu połączony jest z dnem macicy, drugi położony jest obok jajnika. 8. Jaka jest rola przydatków? Jajniki produkują hormony: estrogeny i progesteron. Pełnią one ważną rolę w rozrodzie. Mają również istotny wpływ na funkcjonowanie większości organów w organizmie kobiety. Praktycznie w każdym miejscu kobiecego ciała znaleziono receptory estrogenowe. Nieodpowiednie stężenia hormonów płciowych mogą mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie większości organów. W przypadku wahań hormonalnych pojawia się na przykład: złe samopoczucie, nerwowość, tkliwość sutków, trądzik, nadmierne owłosienie, wzmożone wypadanie włosów. Zaburzenia hormonalne sprzyjają powstawaniu mięśniaków i raka macicy oraz torbieli jajnika. Brak hormonów po menopauzie przyspiesza procesy starzenia się między innymi pod postacią pogorszenia cery, przyspieszonego odwapniania kości, nasilenia miażdżycy, zwiększonej częstości występowania osteoporozy i zawału serca, pojawienia się nietrzymania moczu, suchości i świądu sromu, częstych infekcji pęcherza moczowego. Jajowody nie produkują hormonów, w nich dochodzi do zapłodnienia komórki jajowej. 9. Gdzie umiejscowione są wewnętrzne narządy płciowe? Jak sugeruje nazwa, znajdują się wewnątrz jamy brzusznej w podbrzuszu. Ze wszystkich stron otoczone są jelitami. Macica jest zlokalizowana między pęcherzem moczowym a odbytnicą. 10. Jak to się dzieje, że narządy wewnętrzne u zdrowej kobiety nie wypadają na zewnątrz? Macica, pochwa oraz pęcherz moczowy i odbytnica są utrzymywane w prawidłowej pozycji dzięki więzadłom macicy oraz przeponie moczowo-płciowej. 11. Co to jest przepona moczowo-płciowa? Są to mięśnie i więzadła krocza oraz dolnej części miednicy. 12. Które elementy odpowiedzialne są za satysfakcję seksualną? Za odczuwanie bodźców seksualnych odpowiedzialne są czynniki psychiczne, zewnętrzne narządy płciowe (łechtaczka) oraz pochwa. Kobiety po usunięciu przydatków lub macicy uskarżają się czasami na problemy seksualne. Podstawowe znaczenie w tym względzie ma psychika kobiety. Brak hormonów produkowanych przez jajniki może też mieć negatywny wpływ na życie płciowe. II. Operacyjne sposoby usuwania macicy. 1. Czy często wykonywane są zabiegi usunięcia macicy? Jest to najczęściej wykonywana operacja ginekologiczna u kobiet. 2. Na czym polega amputacja nadpochwowa macicy? Zwykle usuwa się całą macicę to jest trzon i szyjkę. Istnieje też zabieg usunięcia samego trzonu macicy bez szyjki. Taki rodzaj operacji nazywa się amputacją nadpochwową. Wykonywany jest rzadko, zwykle u osób młodych. 3. Jakie są najczęstsze przyczyny usunięcia macicy? Zabieg ten wykonujemy zwykle z powodu: mięśniaków guza przydatków chorób błony śluzowej macicy krwawienia z dróg rodnych wypadania narządu rodnego endometriozy. 4. W jaki sposób usuwa się macicę? Operacja najczęściej jest wykonywana po otwarciu jamy brzusznej (droga brzuszna) lub przez pochwę (droga pochwowa). W niektórych przypadkach możliwe jest też wykonanie zabiegu laparoskopowo. O tym, jaki rodzaj operacji zastosować i jaką wybrać drogę decyduje lekarz, biorąc pod uwagę całokształt objawów choroby, warunki anatomiczne oraz wiek pacjentki. 5. W którym miejscu otwiera się jamę brzuszną? Istnieją dwa sposoby otwierania jamy brzusznej: poprzecznie - nisko nad spojeniem łonowym lub podłużnie - od spojenia łonowego do okolicy pępka w linii pośrodkowej ciała. 6. Od czego zależy wybór sposobu otwarcia jamy brzusznej? U kobiet ze względów kosmetycznych w trakcie operacji ginekologicznych zwykle wybieramy poprzeczne nacięcie skóry. Odstępstwa od tej reguły zależą przede wszystkim od poprzednio wykonanych operacji oraz od rodzaju choroby będącej przyczyną zabiegu. 7. Jakie są najczęstsze przyczyny usunięcia przydatków? Guz jajnika jest najczęstszą przyczyną operacji przydatków. Nierzadko wycięcie zdrowych jajników i jajowodów wykonywane jest profilaktycznie razem z usunięciem macicy. 8. Kiedy i dlaczego usuwamy profilaktycznie przydatki? Jednym z podstawowych problemów współczesnej onkologii kobiet jest rak jajnika. Nawet u pacjentek, które często przychodzą na wizytę do ginekologa, złośliwe guzy jajnika nierzadko wykrywane są na dość zaawansowanym etapie rozwoju. Późne wykrycie powoduje niską efektywność leczenia operacyjnego i chemioterapii. Z tych powodów lekarze proponują kobietom w okresie przekwitania usunięcie wraz z chorą macicą zdrowych przydatków. 9. Jaki rodzaj znieczulenia jest najlepszy dla mnie? O tym zadecyduje lekarz anestezjolog. Obecnie wykonywane są dwa rodzaje znieczulenia: ogólne (popularnie zwane narkozą) oraz w kręgosłup (zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe). Ze względu na mniejszą inwazyjność znieczulenie w kręgosłup jest częściej wykonywane. 10. Czy po znieczuleniu w kręgosłup mogę być sparaliżowana? Nie, ten sposób znieczulenia nie niesie za sobą takiego ryzyka. Z powikłań najczęściej pacjentki zgłaszają bóle głowy, które zwykle udaje się szybko zlikwidować. III. Następstwa wycięcia macicy 1. Czy po zabiegu mogę mieć krwawienia miesiączkowe? Po usunięciu macicy kobieta nie miesiączkuje. W przeciągu kilku tygodni po operacji mogą występować niewielkie plamienia i krwawienia. Jest to związane z gojeniem się pochwy. W przypadku obfitego krwawienia należy pilnie się skontaktować z oddziałem szpitalnym. Po amputacji nadpochwowej zdarzają się miesiączki, z reguły pod postacią skąpych krwawień lub plamień. 2. W jaki sposób powinnam się odżywiać? Po zabiegu należy przestrzegać diety szpitalnej. W domu powinno się spożywać pokarmy lekkostrawne i wysokoodżywcze składające się ze świeżych produktów. 3. Kiedy mogę rozpocząć ćwiczenia? Wczesne uruchomienie po zabiegu sprzyja szybszemu powrotowi do zdrowia. Na drugi dzień po operacji, jeżeli lekarz pozwoli, powinna Pani wstawać i chodzić. Zapobiega to powikłaniom pooperacyjnym takim jak zakrzepica i zapalenie płuc. Lekkie, niezbyt obciążające ćwiczenia fizyczne można wykonywać już po kilku dniach. Stopniowo należy zwiększać intensywność ćwiczeń. 4. Na jakie dolegliwości zwykle uskarżają się pacjentki po wyjściu ze szpitala? Typowe są zgrubienia w okolicy blizny pooperacyjnej, niewielkie pobolewania, uczucie ciągnięcia, drętwienia w podbrzuszu, stany podgorączkowe, plamienia z dróg rodnych, osłabienie. Objawy te ustępują samoistnie po kilku, kilkunastu tygodniach. Pacjentki z wysoką temperaturą, obfitym krwawieniem z pochwy, silnymi bólami w podbrzuszu, rozejściem rany pooperacyjnej powinny pilnie skontaktować się z lekarzem. 5. Kiedy mogę wrócić do pracy? Decyzję w tej sprawie podejmuje lekarz po badaniu ginekologicznym. Powrót do pracy jest zwykle możliwy po 30-60 dniach od daty wypisania ze szpitala. Uzależnione jest to od szybkości rekonwalescencji. Mają na nią wpływ między innymi: cechy osobnicze, choroba będąca przyczyną operacji, współwystępowanie innych schorzeń oraz ewentualnych powikłań. 6. Kiedy mogę rozpocząć współżycie? Pytanie to należy zadać podczas wizyty kontrolnej u ginekologa. Na ogół po 30-60 dniach. W dużej mierze zależy to od stanu psychicznego kobiety. 7. Czy po usunięciu macicy może pogorszyć się moja satysfakcja seksualna? Podczas usuwania macicy nie ulegają uszkodzeniu elementy odpowiedzialne za odczuwanie doznań seksualnych. Jeżeli taka sytuacja wystąpi po operacji brzusznej, ma ona związek przede wszystkim z czynnikami natury emocjonalnej. Po wycięciu macicy przez pochwę i operacji plastycznej krocza stosunki płciowe mogą początkowo być bolesne. 8. Czy powinnam stosować środki antykoncepcyjne? Po wycięciu macicy drogą brzuszną lub obustronnym usunięciu przydatków nie może Pani zajść w ciążę. Na świecie opisywano pojedyncze przypadki ciąż brzusznych. po operacjach usunięcia macicy drogą pochwową bez przydatków oraz ciąż szyjkowych po amputacji nadpochwowej. Ze względu na wyjątkowo rzadkie występowanie takich sytuacji, nie ma powodu do stosowania środków antykoncepcyjnych u kobiet po tych operacjach. 9. Czy usunięcie macicy daje gwarancję, że nie dojdzie do wypadania pochwy i nietrzymania moczu? Niestety nie. Kobiety bez macicy nierzadko zgłaszają się z powodu wysuwania się pochwy. Zwykle obniżaniu się ścian pochwy towarzyszą kłopoty z bezwiednym wyciekaniem moczu. 10. Czy po operacji plastycznej krocza może pojawić się nietrzymanie moczu? Tak. Czasami po takiej operacji pojawiają się objawy nietrzymania moczu maskowane wcześniej przez obniżoną pochwę. Dzieje się tak u pacjentek, u których, paradoksalnie, opuszczenie pochwy ułatwiało trzymanie moczu. 11. Jakie mogą być powikłania pooperacyjne? Powikłania w obecnej dobie zdarzają się bardzo rzadko. Do najczęstszych zalicza się: złe gojenie rany, obfite krwawienie podczas operacji oraz występowanie krwiaka w obrębie powłok skórnych lub w szczycie pochwy. Utrata krwi może być na tyle duża, że wskazane jest powtórne otwarcie jamy brzusznej oraz przetoczenie krwi. Bardzo rzadko dochodzi do uszkodzenia moczowodu, pęcherza moczowego, jelita. Spośród innych powikłań zwykle wymienia się przetokę pęcherzowo-pochwową (tj. nieprawidłowe połączenie pęcherza z pochwą powodujące wypływanie moczu przez pochwę), zapalenie płuc, niedrożność jelit. Mniejsza aktywność fizyczna podczas pobytu w szpitalu jest przyczyną zwolnionego przepływu krwi przez naczynia żylne. Może to doprowadzić do zakrzepicy i zatoru płucnego, szczególnie u osób z żylakami kończyn dolnych. 12. Czy operacja usunięcia macicy może mieć jakieś zalety? Tak. Kobiety najczęściej zaliczają do nich koniec miesiączkowania, brak potrzeby stosowania antykoncepcji oraz lepszą tolerancję hormonalnego leczenia zastępczego okresu przekwitania. 13. Czy usunięcie zdrowych przydatków wraz z macicą jest korzystne? Dla niektórych pacjentek tak, gdyż eliminuje ryzyko wystąpienia raka jajnika. Na przykład po menopauzie zwykle razem z macicą wycina się przydatki. Praktycznie nie produkują one już hormonów. Usunięcie ich nie ma więc negatywnego wpływu na zdrowie pacjentki. 14. Czy powinnam ukrywać fakt, że nie mam macicy? Psycholodzy podkreślają, że w podświadomości wielu kobiet i mężczyzn kobiecość kojarzy się między innymi z macicą. Stwierdzono, że czasami nawet najbliższe osoby mimowolnie zmieniają swój stosunek do kobiet bez narządu rodnego. Dlatego naszym zdaniem warto ukryć część prawdy. Należy zakomunikować partnerowi, rodzinie, znajomym, czy sąsiadkom, że operacja polegała na usunięciu mięśniaka lub guza przydatków z pozostawieniem macicy i jajników. 15. Czy podczas współżycia partner może zauważyć, że nie mam macicy? Nie. Tylko podczas badania przez pochwę można stwierdzić brak macicy. 16. Czy pacjentki po usunięciu macicy powinny chodzić do ginekologa? Tak, nie rzadziej niż raz na rok. Podczas badania można wykryć różne choroby narządu rodnego, między innymi wczesne postacie nowotworów jajnika i sromu. Kobiety przyjmujące hormony powinny zgłaszać się nie rzadziej, niż co pół roku. IV. Leczenie hormonalne kobiety bez macicy 1. Co to jest przekwitanie? Przekwitanie czyli menopauza obejmuje okres w życiu kobiety, gdy jajniki przestają produkować hormony płciowe. Zwykle rozpoczyna się około 45-54 i trwa do końca życia. 2. Jakie są sposoby walki z następstwami menopauzy? Podstawowe znaczenie ma leczenie przyczynowe, a więc stosowanie hormonalnego leczenia zastępczego. Nie należy jednak zaniedbywać aktywnego wypoczynku na świeżym powietrzu i ćwiczeń fizycznych. Istotne znaczenie ma odpowiednia dieta. 3. Na czym polega hormonalne leczenie zastępcze? Hormonalne leczenie zastępcze nazywane również hormonalną terapią zastępczą sprowadza się do uzupełniania niedoboru hormonów płciowych, występującego u kobiet w okresie przekwitania. Polega na stosowaniu estrogenów i progestagenów (odpowiedników progesteronu). 4. Czy leczenie hormonalne u kobiet po operacji różni się od terapii kobiet z zachowaną macicą? Tak. Pacjentkom po usunięciu macicy zwykle nie podajemy progestagenów. 5. Czy kobiety bez macicy lepiej tolerują hormonalną terapię zastępczą? Tak. Nie miesiączkują. Nie uskarżają się na nieregularne krwawienia z dróg rodnych. Otrzymują same estrogeny, więc nie występują u nich działania uboczne związane z podawaniem progestagenów. 6. Jakie mogą być działania uboczne progestagenów? Czasami pacjentki podają: tkliwość piersi, trądzik, zwiększone zatrzymywanie wody w organizmie, bóle głowy, wzrost apetytu, bóle i skurcze łydek. Może pojawić się drażliwość, pogorszenie koncentracji, apatia. Progestageny stosowane w większych dawkach mogą mieć negatywny wpływ na cholesterol i jego frakcje. 7. Czy po usunięciu macicy konieczne jest przyjmowanie hormonów? Brak macicy nie jest równoznaczne z menopauzą, ponieważ narząd ten nie produkuje hormonów płciowych. Leczenie zastępcze stosujemy, gdy stwierdzamy niedobory hormonów wytwarzanych przez jajniki. 8. Czy u kobiety bez macicy menopauza występuje wcześniej? Tylko u niektórych kobiet po usunięciu macicy obserwuje się szybsze zanikanie produkcji estrogenów i progesteronu. 9. Jeżeli nie mam macicy, w jaki sposób mogę zorientować się, że jestem w okresie przekwitania? Może Pani tego nie zauważyć. Zwykle wskazują na to objawy niedoboru hormonów pod postacią uderzeń gorąca i potów nocnych. Menopauzę rozpoznaje lekarz podczas badania ginekologicznego Czasami, tylko w przypadkach wątpliwych, zleca badanie stężenia hormonów. 10. Jakie formy estrogenów podawane są kobietom bez macicy? Estrogeny podawane pacjentkom po operacji są takie same, jak podczas leczenia kobiet z macicą. Można stosować preparaty estrogenowe w postaci: plastrów (niektóre nowe plastry są bardzo małe, wielkości znaczka pocztowego) tabletek aerozolu do nosa zastrzyków kremu lub żelu na skórę gałek lub kremu dopochwowego. 11. Czy są lepsze i gorsze drogi podawania estrogenów? Nie. Terapię dobiera się indywidualnie, zależnie od stanu zdrowia. Ważne jest zaakceptowanie drogi podawania leku przez pacjentkę. 12. Kto powinien stosować plastry estrogenowe? Każda pacjentka z niedoborem estrogenów, jeśli nie stwierdzamy u niej przeciwwskazań, może naklejać plastry. Formy przezskórne są szczególnie polecane gdy chcemy zminimalizować wpływ leku na wątrobę. Innymi wskazaniami są preferencje pacjentki, zła tolerancja tabletek, nadciśnienie tętnicze, podwyższone stężenie trójglicerydów, kamica pęcherzyka żółciowego, stan po usunięciu pęcherzyka żółciowego, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. 13. Jak przyklejać plaster? Plaster nakleja się na zdrową, niepodrażnioną, gładką skórę - w miejscu, w którym skóra nie marszczy się. Po wyjściu z kąpieli należy odczekać kilkanaście minut z naklejeniem plastra, aby powierzchnia dobrze wyschła. Krem lub balsam do ciała można nanosić dopiero po przyklejeniu plastra. 14. Gdzie go naklejać? Na pośladek lub podbrzusze, pamiętając za każdym razem o zmianie miejsca. Nie przykleja się plastra w talii lub na linii bioder, gdyż przesuwanie się odzieży w tych miejscach może spowodować jego odklejenie. Nie wolno też nalepiać go na piersiach lub w ich okolicy. 15. Czy zdarza się odklejanie plastra? Prawidłowo naklejony plaster zwykle nie odkleja się podczas mycia lub pływania. Nie należy go pocierać gąbką ani ręcznikiem. Jeśli plaster odklei się, można go nakleić ponownie w innym miejscu. Czasami konieczne jest zastosowanie nowego plastra. Z sauny najlepiej korzystać w dniach zmiany plastra. 16. Czy można się opalać z przyklejonym plastrem? Naklejonego plastra nie należy wystawiać na długotrwałe działanie promieni słonecznych. Miejsce to trzeba przykryć odzieżą. 17. Jak należy odklejać plaster? Powoli i ostrożnie, aby nie spowodować podrażnienia skóry. Jeśli pozostanie ślad kleju, to należy odczekać 15 minut do wyschnięcia skóry. Następnie można przemyć to miejsce tłustym kremem lub mleczkiem, aby usunąć resztkę kleju. 18. Jakie są powody do stosowania hormonalnego leczenia zastępczego? Obecnie do podstawowych wskazań zalicza się: przedwczesną menopauzę, zwłaszcza przed 45 rokiem życia objawy niedoboru hormonów pod postacią złego samopoczucia, uderzeń gorąca, potów nocnych osteoporoza lub zagrożenie nią profilaktyka przed chorobą wieńcową i zawałem u osób zdrowych dolegliwości dotyczące układu moczowo-płciowego (nietrzymanie moczu, infekcje cewki moczowej i pęcherza, uczucie suchości w pochwie, bolesne stosunki). 19. Zaczęłam terapię hormonalną kilka dni temu. Nie czuję się lepiej. Czy zastosowane leczenie jest właściwe? Cierpliwości! Zwykle efekt nie jest natychmiastowy. Działanie leku hormonalnego można ocenić dopiero po 3-4 miesiącach. 20. Jakie objawy uboczne estrogenów występują najczęściej? Działania uboczne występują rzadko. Najbardziej niepokoi pacjentki tkliwość i bolesność piersi. W tym względzie obawy leczonych kobiet są nieuzasadnione. Objawy te nie oznaczają, że w piersiach powstaje rak. Zwykle po kilku miesiącach dolegliwości te ustępują. Czasami pacjentki podają nudności, bóle głowy, zwiększone zatrzymywanie wody w organizmie, bolesność podudzi, żylaków, skurcze łydek. Gdy objawy uboczne pojawią się, należy, bez przerywania leczenia, skontaktować się ze swoim lekarzem. Na ogół dolegliwości te nie mają żadnego znaczenia chorobowego i po pewnym czasie ustępują. Plastry mogą powodować miejscowe podrażnienia i alergie skóry. 21. Czy nie utyję pod wpływem estrogenów? Leki hormonalne nie wywołują tycia. Również mu nie zapobiegają. Przyrost masy ciała jest to efekt niedostosowania diety do aktywności fizycznej oraz uwarunkowań genetycznych. 22. Jakie powikłania mogą wystąpić w wyniku brania estrogenów po menopauzie? Należy podkreślić, że powikłania występują bardzo rzadko. Do najpoważniejszych należy zaliczyć zakrzepicę żył głębokich kończyn dolnych i zator płucny. Czasami mogą powiększać się mięśniaki lub zaostrzać endometrioza. U kobiet stosujących tabletki hormonalne nieco częściej występuje kamica pęcherzyka żółciowego. U otyłych, chorych kobiet, z chorobą wieńcową lub będących po zawale, które rozpoczynały leczenie po 60-65 roku życia przy użyciu estrogenów skonjugowanych (uzyskiwanych z moczu źrebnych klaczy) i medroskyprogesteronu, obserwowano niewielkie zwiększenie częstości występowania zawałów serca. 23. Czy ostatnio publikowane wyniki badań dotyczące hormonalnego leczenia zastępczego mają wpływ na sposób leczenia kobiet bez macicy? Nie. Wyniki tych badań dotyczą złożonej terapii estrogenowo-progestagenowej. Nie dotyczą leczenia samymi estrogenami, a takie stosuje się u pacjentek bez macicy. 24. Czy hormonalne leczenie zastępcze zwiększa ryzyko raka sutka? W dniu dzisiejszym nie znamy odpowiedzi na to pytanie. Wyniki dotychczasowych badań są niejednoznaczne. Tylko niektóre analizy sugerują, że stosowanie hormonów powyżej 5-8 lat może nieznacznie zwiększać ryzyko wystąpienia raka sutka. Obecnie trwają badania, które za kilka lat pozwolą ostatecznie rozwiązać tę kwestię. 25. Czy to prawda, że pacjentki u których wykrywa się raka sutka podczas terapii hormonalnej, żyją dłużej w porównaniu do kobiet nieleczonych? Tak. W następstwie regularnych wizyt u ginekologa guzy sutka są zwykle wcześniej zauważane, zanim dadzą przerzuty Nieznacznie zwiększona częstość występowania chorób złośliwych piersi po wielu latach stosowania leczenia stwierdzana była tylko w niektórych badaniach. Część specjalistów tłumaczy taki stan faktem, że hormony mogą trochę przyspieszać wzrost guzów już istniejących, a nie powodować powstanie nowych. Ma to wpływać na wcześniejsze ich wykrycie. U kobiet leczonych hormonalnie częściej występują mniej agresywne postacie nowotworów złośliwych gruczołu piersiowego. Być może jest to wynik korzystnego, modyfikującego wpływu terapii hormonalnej na proces karcinogenezy (nowotworzenia). Prawdopodobnie te czynniki powodują, że pacjentki, u których rozpoznaje się raka piersi podczas terapii hormonalnej, rzadziej umierają na tę chorobę w porównaniu do kobiet nieleczonych. 26. Czy choroba wieńcowa, zawał serca lub wylew krwi do mózgu są przeciwwskazaniami do stosowania hormonalnego leczenia zastępczego? Obecnie u kobiet z tymi chorobami zwykle nie rozpoczynamy podawania hormonów. Jeżeli pacjentka stosuje leki hormonalne od wielu lat, z reguły nie ma powodu do ich odstawienia. 27. Jakie są przeciwwskazania do terapii hormonalnej? Lista przeciwwskazań nie jest długa. Najczęściej wymieniane są: rak sutka rak błony śluzowej macicy choroba zakrzepowo-zatorowa cholestaza podczas ciąży ciężka niewydolność wątroby podwyższony poziom prolaktyny, guz przysadki (prolactinoma). 28. Czy rodzinne występowanie raka piersi lub chorób złośliwych innych narządów jest przeciwwskazaniem do stosowania hormonów? Nie. Bez względu na to, czy stosuje Pani hormony czy też nie, należy zgłosić swojemu lekarzowi fakt rodzinnego występowania nowotworów złośliwych. W niektórych przypadkach wskazane jest wykonywanie określonych badań, co pozwala na wczesne wykrycie raka. Należy pamiętać, że stosowanie estrogenów zmniejsza częstość występowania raka jelita grubego. 29. Czy łagodne schorzenia sutka są przeciwwskazaniem do stosowania estrogenów? Nie. 30. Jeżeli stosuję terapię hormonalną, jak często powinnam chodzić na badanie mammograficzne? Nie ma powodów, żeby wykonywać u Pani mammografię częściej niż u kobiet nie przyjmujących hormony. Szczegóły należy ustalić z lekarzem prowadzącym leczenie oraz wykonującym badanie radiologiczne piersi. 31. Czy u pacjentek po operacji z powodu raka jajnika można stosować estrogeny? W większości przypadków tak. 32. Byłam leczona z powodu raka szyjki macicy. Czy mogę przyjmować hormony? Tak, po konsultacji z ginekologiem i onkologiem. 33. Czy choroby nowotworowe innych narządów są przeciwwskazaniem do terapii hormonalnej? Zwykle nie. Decyzję o stosowaniu hormonów podejmuje ginekolog po konsultacji z onkologiem. 34. Jak długo powinnam brać hormony? Na ogół leki stosuje się przez okres od 2 do 10 lat, czasami dłużej. Decyzję o rozpoczęciu, kontynuowaniu lub przerwaniu powinien podejmować lekarz wraz z pacjentką po przeanalizowaniu korzyści i czynników ryzyka. 35. Czy należy wcześnie rozpoczynać leczenie hormonami? Tak. Najbardziej optymalny okres to kilka, kilkanaście miesięcy od pojawienia się objawów niedoboru estrogenów. To zalecenie nabrało szczególnie ważnego znaczenia w aspekcie ostatnio opublikowanych wyników badań. Okazało się, że rozpoczynanie terapii hormonalnej u chorych, otyłych kobiet późno tj. po 60-65 roku życia, z chorobą wieńcową lub po zawale powoduje nieznaczny wzrost częstości występowania zawału i zatoru płucnego. Jeżeli pacjentki znajdujące się w tej grupie terapeutycznej zaczęły stosować hormony odpowiednio wcześnie, około 50-55 roku życia, zwykle nie ma powodu do przerywania terapii. 36. Czy nie powinnam poddać się naturze i z godnością przejść przez ten okres bez zażywania hormonów? Na szczęście coraz rzadziej pacjentki zadają nam to pytanie, ponieważ terapia hormonalna ma już swoje uznane miejsce w wielu apteczkach domowych. W tym poglądzie wyraźnie widoczny jest brak konsekwencji. Powrót do natury to chociażby rezygnacja z mycia zębów, ze stosowania leków na grypę, nadciśnienie czy cukrzycę. 37. Czy hormonalne leczenie zastępcze jest eliksirem młodości, lekiem na wszystkie problemy kobiet po menopauzie? Niestety nie. Wpływa ono na dolegliwości wynikające tylko z niedoboru hormonów płciowych. Likwiduje uderzenia gorąca, poty nocne, poprawia samopoczucie i sen, zmniejsza ryzyko osteoporozy i zawału serca. Poprawia zdecydowanie jakość życia kobiet będących w okresie przekwitania. Zamiast zakończenia Liczne zapytania, wątpliwości i rozterki chorych, z jakimi zetknęliśmy się podczas naszej codziennej pracy, stanowiły inspirację do napisania niniejszego opracowania. Mamy nadzieję, że ta publikacja będzie pomocna w uzyskaniu przez pacjentki odpowiedzi na dręczące je kwestie, zarówno przed, jak i po operacji. Jeżeli po lekturze naszego poradnika nasunęły się Pani pytania i uwagi, prosimy o podzielenie się nimi. Ułatwi nam to napisanie kolejnego wydania informatora dla pacjentek. Ekspert: dr n. med. Grzegorz Mrugacz. specjalista ds. diagnostyki i leczenia niepłodności metodą in vitro z 30-letnim doświadczeniem. Jest dyrektorem medycznym Kliniki Bocian. Histeroskopia to badanie pozwalające na ocenę zmian w obrębie macicy i ich usunięcie. Zwykle po jej wykonaniu zaleca się kilkudniowa przerwę od współżycia.
Żeński układ rozrodczy cierpi nie tylko podczas ciąży, ale także z powodu rozwoju różnych chorób, które mogą prowadzić do usunięcia macicy. W tym artykule omówimy histerektomię, dowiemy się, jaka to operacja, jakie są jej rodzaje i jakie są konsekwencje dla organizmu kobiety. Porozmawiajmy także o okresie Usunięcie macicy2 Kiedy wydajesz: świadectwo3 Jak przebiega operacja: rodzaje histerektomii4 Suma częściowa5 Razem6 Histerosalpingovaroectomy7 Radykalny8 Cechy okresu rehabilitacji9 Pierwszego dnia10 Późniejsze odzyskiwanie11 Seks po usunięciu macicy12 Czy po histerektomii można zajść w ciążę?13 Możliwe powikłaniaHisterektomia jest operacją usunięcia macicy, która obejmuje usunięcie macicy, bez jajników i operacja jest przeprowadzana w przypadkach, gdy narząd dotknięty jest chorobą, lub infekcja z macicy może rozprzestrzenić się na inne układy narządów, zagrażając zdrowiu macicy jest dość powszechną operacją, więc w tej dziedzinie jest więcej niż wystarczająco doświadczonych ważne! Amputację przeprowadza się tylko wtedy, gdy choroby nie można wydajesz: świadectwoHisterektomia wykonywana jest tylko w ostateczności, chociaż operacja ta jest bardzo częsta, dlatego warto dowiedzieć się, w jakich przypadkach lekarz kieruje usuwaniem i dlaczego ten problem stał się powszechny. Czy wiesz? W pochwie kobiety występuje raczej kwaśne środowisko, które jest spowodowane żywotną aktywnością bakterii kwasu mlekowego. Bakterie te są bardzo przydatne dla organizmu, ponieważ kwaśne środowisko chroni przed reprodukcją chorobotwórczych jak w przypadku innych narządów, które nie wpływają bezpośrednio na żywotność organizmów (serce, mózg), macicę można usunąć z powodu tym przypadku napromieniowanie całego organizmu da gorszy wynik niż amputacja, ale w ostatnich etapach po histerektomii może zalecać "chemię".Należy rozumieć, że nie ma skutecznego leku na raka, więc usunięcie jest uważane za najlepszą możliwą każdy włókniak jest leczony przez usunięcie narządu, ale w przypadku zagrożenia zdrowia, lekarz skieruje cię do amputacji. Oprócz nowotworów złośliwych mogą występować nowotwory łagodne. Fibroidy (łagodne guzy) mogą pojawić się w macicy, co powoduje ból o różnej sile, krwawieniu i niedokrwistości. Niestety, takie poważne choroby u kobiet, takie jak zespół policystycznych jajników, bakteryjne zapalenie pochwy, brak miesiączki, zapalenie bartholiny, dysplazja szyjki macicy i erozja, wirus cytomegalii, polipy macicy, zapalenie błony śluzowej macicy, leukoplakia, torbiel jajnika, nie są operację można wykonać, jeśli masz chorobę, taką jak endometrioza. Ten "ból" może powodować nie tylko bezpłodność, ale także zakłócać pracę wielu jest to, że tkanki macicy zaczynają się rozwijać, wypełniając puste przestrzenie i docierając do sąsiednich problemem jest to, że te tkanki podczas menstruacji zaczynają krwawić, co powoduje wewnętrzne krwawienie. W przypadku, gdy leczenie farmakologiczne nie daje wyników, usunięcie narządu jest jedynym ważne! Endometrioza rozwija się tylko u kobiet w wieku przebiega operacja: rodzaje histerektomiiNastępnie porozmawiajmy o tym, jakie są opcje operacji i co decyduje o wyborze metody usuwania macicy. Podajemy krótki opis każdego częściowa Histerektomia subtotalna to usunięcie organu bez szyjki macicy. Do operacji wykonuje się 1 lub 2 małe nacięcia w jamie brzusznej, które w przyszłości zostaną zaciśnięte bez blizn. Przeprowadza się go zarówno po usunięciu przydatków, jak i bez ich opcja jest lepsza do zastosowania w przypadkach, gdy na ciało nie ma wpływu złośliwy guz, który jest jedynym przeciwwskazaniem do stosowania tej rak zostanie zdiagnozowany, ta opcja usuwania może doprowadzić do nawrotu, pojawienia się komórek rakowych w szyjce macicy. Histerektomia subtotalna ma następujące zalety: Relacje fizjologiczne utrzymują się, zmniejszając ryzyko seksualne i libido po operacji w większości przypadków pozostają wypadaniu narządów płciowych. Wariant sumy częściowej jest odrzucany, jeśli macica jest duża lub występuje problem z zakresu opcja, podążając za nazwą, oznacza usunięcie macicy wraz z szyją. Ta opcja jest wykonywana w przypadkach, gdy pozostawienie szyjki macicy jest niebezpieczne dla zdrowia lub rozmiar ciała nie pozwala na częściowe (częściowe) taka operacja jest przypisana kobietom po 40 latach, u których zdiagnozowano mięśniaki. Ponadto, cała metoda jest używana do wypadania macicy wraz z szyjką macicy jest konieczne, jeśli lekarz wykrył negatywne zmiany w szyjce całkowita histerektomia nie wymaga usunięcia jajników i rurek, narządy te można wyciąć, jeśli masz raka. HisterosalpingovaroectomyWariant jest "rozszerzoną wersją" całkowitej histerektomii. Operacja ta polega nie tylko na usunięciu macicy za pomocą szyjki macicy, ale także na wszystkich przydatkach (rurkach i jajnikach).Jeśli zdiagnozowano nowotwór, wówczas wykorzystywany jest tylko ten gatunek, ponieważ rak może się rozprzestrzenić lub już rozprzestrzenił się na histerosalpingovaroectomy wykonuje się, gdy oprócz choroby macicy występują nieprawidłowości w rozwoju jajników lub ich stanu radykalna, biorąc pod uwagę nazwę, jest przeprowadzana tylko w dwóch przypadkach: raka lub endometriozy w późniejszych typ histerektomii obejmuje nie tylko całkowite usunięcie macicy i wszystkich przydatków, ale także 1/3 pochwy, warstwy tłuszczu i węzłów chłonnych. Taka operacja jest tak zła dla zdrowia kobietże okres rehabilitacji jest opóźniony o ogromną ilość czasu, a możliwość powikłań, z powodu braku listy narządów, zwiększa się wiesz? Niektóre dziewczynki rodzą się natychmiast z dwoma macicami. Dzieje się tak dlatego, że w chwili, gdy jajowody łączą się, tworząc macicę, pojawia się niewielkie zaburzenie rozwojowe. W rezultacie każda rura tworzy oddzielną macicę. Takie odchylenie pozwala mieć dzieci, ale ciąża mija z poważnymi okresu rehabilitacjiBiorąc pod uwagę złożoność operacji usunięcia macicy, konsekwencje dla organizmu będą najtrudniejsze, a więc okres rehabilitacji jest niezwykle ważny dla zdrowia pacjenta, ponieważ operacja bije zarówno zdrowie fizyczne, jak i dniaPierwsze dni po zabiegu są najcięższe, ponieważ pacjent odczuwa nie tylko silny ból fizyczny, ale także wstrząs i pojawiają się zaburzenia emocjonalne. Ból Bolesne doznania powstają zarówno z powodu zewnętrznych obrażeń (szwów), jak i wewnętrznych (miejsc amputacji).Aby tłumić ból, lekarze przepisują zarówno narkotyczne, jak i nie-narkotyczne środki przeciwbólowe, w zależności od siły Pacjent jest przeciwwskazany do ciągłego kłamstwa, ponieważ jest to niezbędne do poprawy krążenia potencjalnego niebezpieczeństwa rozejścia się szwu, przez 2-3 dni pacjent powinien wstać z łóżka i zrobić kilka kroków. Taka aktywność stymuluje jelita i zapobiega powstawaniu obrzęków ważne! Aktywność ma pozytywny wpływ na zdrowie, skraca czas rehabilitacji i zapobiega występowaniu Natychmiast po zabiegu kobieta może pić tylko niegazowaną wodę. Zabronione jest jedzenie. Przez 2-3 dni można stosować niskiej zawartości tłuszczu buliony i jogurt, aby przywrócić normalne jelit i przewodu pokarmowego. Co więcej, codziennie do diety dodaje się kilka produktów, unikając ciężkich i szkodliwych produktów dla żołądka, jak również tych, które wywierają nadmierne obciążenie na organy odzyskiwanieDrugi etap rozpoczyna się po wypisaniu ze szpitala, który trwa 30-45 dni, w zależności od złożoności operacji. Aktywność Przez kilka miesięcy po operacji kobieta nie może podnosić ciężarów ani przeciążać. Każde ćwiczenie może prowadzić do rozejścia się szwu lub wewnętrznego krwawienia. Jedzenie Tylko zdrowe zbilansowane jedzenie, które nie powoduje dużego obciążenia żołądka, wątroby lub układu wydalniczego. Konieczne jest porzucenie produktów, które obejmują ważne! Zabronione jest spożywanie tłustych lub pikantnych potraw, a także alkoholu. Leki Lekarz przepisuje nie tylko leki przeciwzapalne i antybiotyki, ale także środki hormonalne, enzymatyczne i naprawcze, które pomogą w normalizacji pracy narządów i układów narządów w przypadku braku układu rozrodczego. Życie seksualne. W pierwszym miesiącu po wypisaniu płeć jest przeciwwskazana, niezależnie od złożoności przyszłości lekarz określi, jak długi jest kontakt seksualny, ze względu na szybkość gojenia szwów zdarza się, że przepisuje się specjalną terapię, której celem jest powrót do zdrowia po operacji, a także zapobieganie pojawianiu się zalecenia nie mogą być ignorowane, ponieważ pomogą pozbyć się bieżących problemów i zapobiec możliwym odchyleniom w po usunięciu macicySeks po usunięciu macicy nie jest czymś zabronionym, więc nie będziesz musiał rezygnować z seksu. Dalej zajmujemy się tym pytaniem bardziej szczegółowo. Nie jest tajemnicą, że wszystkie receptory, które dają przyjemność podczas procesu, znajdują się w pochwie, a nie w macicy, dlatego brak macicy nie wpłynie na przyjemność podczas ważne! Możesz uprawiać seks dopiero po zakończeniu okresu rehabilitacji. Do tego momentu wszelkie kontakty seksualne są zabronione. Osobno należy powiedzieć o czynności jajników po histerektomii. Faktem jest, że jajniki produkują hormony, z których jeden to testosteron, który odpowiada za pożądanie jajniki zostaną usunięte, nie będzie produkcji hormonów. Oczywiście nie wpłynie to na wrażliwość pochwy, ale nie będziesz pragnął seksu, a to pragnienie będzie bardzo macica nie została całkowicie usunięta, ale została odcięta, to w trakcie współżycia możliwe są bóle o różnej sile, przez co proces nie przyniesie starych musisz zrozumieć, że ten problem nie zawsze występuje, i zostaniesz ostrzeżony o możliwości wystąpienia takich konsekwencji przed operacją. Pozytywnym punktem jest brak miesiączki i ból związany z tym procesem. Ponadto nie ryzykujesz zajścia w ciążę, więc środki antykoncepcyjne nie są ważne! Jeśli jajniki nie zostały amputowane, wtedy nieznaczne rozładowanie jest możliwe podczas menstruacji. Jest to normalny proces, nie powinieneś się po histerektomii można zajść w ciążę?Teraz porozmawiajmy o tym, czy możesz zajść w ciążę bez kobiet i dziewcząt zna proces zapłodnienia komórki jajowej i wie, że plemniki muszą najpierw przejść przez macicę, aby dostać się do jajowodu, gdzie, bliżej jajnika, następuje naszym przypadku macica jest nieobecna, więc zapłodnienie nie może w ogóle wystąpić, nawet jeśli istnieje wiele aktywnych żywotnych się, że normalna ciąża pod nieobecność macicy jest niemożliwa, ale warto powiedzieć, że jeśli plemniki przedostaną się do jajowodów przed usunięciem narządu, możliwa jest ciąża pozamaciczna, czyli rozwój płodu nie w macicy, ale w rurze. Taki proces można nazwać tylko ciążą z rozciąganiem, ponieważ niemożliwe jest noszenie płodu w rurce – umrze matka i dziecko. Płód nie będzie fizycznie mógł rozciągać rurki w taki sposób, aby tworzył się, a pęknięcie doprowadzi do ciężkiego wewnętrznego krwawienia, jak również śmierci płodu, którego naturalne środowisko rozwojowe zostanie jeśli chcesz mieć dziecko w przyszłości po amputacji macicy, powinieneś złożyć przyszłości będziesz w stanie uzyskać dziecko ze swoimi genami, jeśli komórki jajowe zostaną zapłodnione i umieszczone w ciele matki powikłaniaOkres pooperacyjny po usunięciu macicy jest niebezpieczny, ponieważ mogą występować różne komplikacje związane zarówno z jakością operacji, jak iz czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Podajemy główne komplikacje, które występują po blizny. Szew może stać się bardzo rozogniony, co prowadzi do bólu, zaczerwienienia na skórze lub, w najgorszym przypadku, do rozerwania Może wystąpić z powodu błędu lekarza podczas operacji. Krew przepłynie przez genitalia lub do jam między narządami, czyli wewnętrzne z pójściem do toalety. Ciężki ból podczas wydalania moczu jest związany ze stanem zapalnym błony śluzowej tętnicy płucnej lub gałęzi – Poważne powikłanie po operacji, które może wywołać zapalenie płuc, oraz brak leczenia będą otrzewnej Komplikacje są niebezpieczne, ponieważ w otrzewnej występuje zapalenie, które może prowadzić do innych narządów, co powoduje zagrożenie należy powiedzieć o usunięciu macicy po 40 latach, ponieważ mogą pojawić się nieprzyjemne nie tylko o to, że menopauza pojawia się kilka lat wcześniej, ale także o to, że usuwając przydatki pojawia się tak zwana "menopauza chirurgiczna", która prowadzi do restrukturyzacji całego organizmu. Teraz wiesz, co to operacja usunięcia macicy i w jakich przypadkach jest wykonywana. Należy rozumieć, że fizyczne uszkodzenie leczy się znacznie szybciej niż częścią rehabilitacji jest wyjazd do psychiatry, a także obecność wsparcia od rodziny i przyjaciół. Pamiętaj, że przyczyną złego nastroju, apatii lub psychozy może być zwykły brak hormonów lub ich się nie zmienia po operacji, twoja percepcja się zmienia, więc powinieneś poszukać więcej dobrych rzeczy i pomyśleć o tym, że operacja uratowała cię od wielu problemów.
Typowo po laparoskopii diagnostycznej powrót do domu jest możliwy jeszcze tego samego dnia, z kolei po laparoskopii operacyjnej pacjentka musi zwykle pozostać w szpitalu przez jedną noc.Rekonwalescencja po laparoskopii jajników zazwyczaj nie trwa długo – większość pacjentek jest w stanie powrócić do swojej typowej aktywności już Każde ciało jest inne, każda kobieta przechodzi ciążę i połóg inaczej. Kobiety, które szybciej dochodzą do formy, zazwyczaj zawdzięczają to aktywności przed porodem i po. Pamiętaj, że to nie wyścigi! Ćwiczenia po porodzie są ważne, ale ważniejszy jest czas. A więc kiedy kobieta powinna rozpocząć ćwiczenia, aby wzmocnić ciało i odzyskać sylwetkę? Lekarze przyjmują, że najwcześniej do treningów można wrócić po minimum 6 tygodniach od porodu. Nie powinnaś robić tego wcześniej, ponieważ w trakcie połogu ważne jest, aby skupić się na dziecku i na regeneracji. Pamiętaj, że sama ciąża to duże obciążenie dla Twojego organizmu, dlatego powinnaś dać sobie czas na powrót do sprawności. Jeżeli poród odbył się metodą cesarskiego cięcia, należy powstrzymać się od treningów przez 10-12 tygodni od porodu. Cesarskie cięcie to poważna operacja, która wiąże się z naruszeniem powłok brzusznych i rozcięciem macicy. W środku jest głęboka zszyta rana, która musi się wygoić, dlatego daj sobie czas i mądrze dobieraj rodzaj ćwiczeniem po porodzie, które można wykonywać już po kilku dniach, jest trening mięśni Kegla. Ćwiczenia mięśni dna miednicy zapobiegają obniżaniu się narządów rodnych, wpływają pozytywnie na satysfakcję seksualną, a przede wszystkim zapobiegają nietrzymaniu moczu, który jest częstym po porodzie na brzuchBrzuch po ciąży dość długo pozostaje obwisły i wiele mam z tego powodu bardzo się martwi. Musisz jednak pamiętać, że jego wygląd to wypadkowa wielu czynników, takich jak: zatrzymanie wody w organizmie, wahania hormonalne, geny oraz osłabienie mięśni brzucha. Brzuch po porodzie wymaga odpowiedniej diety, ćwiczeń, a przede wszystkim czasu. Zanim zaczniesz wykonywać ćwiczenia na mięśnie brzucha, warto skonsultować się z fizjoterapeutą ćwiczeń na brzuch po ciąży:Klasyczne nożyce - połóż się na boku, podpierając na łokciu i powoli podnieś jedną nogę. Powtórz 15 razy na każdą - połóż się na plecach, układając po bokach ręce. Zegnij nogi w kolanach. Unieś wysoko pupę, wypychając miednicę ku górze. Wytrzymaj 15-20 sekund w takiej pozycji, potem opuść spokojnie ciało. Wykonaj 15 - połóż się na plecach, rozkładając na boki ręce dla podparcia. Unieś spokojnie złączone nogi, podnosząc lekko pupę. Wytrzymaj kilka sekund, po czym powoli opuść nogi. Zrób 15 z uniesionymi nogami - połóż się na plecach, unieś nogi i zegnij je w kolanach. Ręce połóż przy uszach i rytmicznie napinaj brzuch. Powtórz 20 też zadbać o smukłe uda - mocne nogi to mocny brzuch. Pamiętaj, że w momencie podjęcia decyzji o rozpoczęciu ćwiczeń, warto wsłuchać się w swój organizm, a najlepiej skonsultować ćwiczenia z fizjoterapeutą. Zaraz po rozpoczęciu ćwiczeń nie warto się forsować i należy natychmiast z nich zrezygnować, jeżeli pojawi się ból w okolicach brzucha lub po cesarskim cięciuCesarskie cięcie to poważna operacja, która narusza powłoki brzuszne i macicę. Zaraz po porodzie kobieta przez kilka do kilkunastu godzin leży na wznak. Po tym czasie personel zachęca matkę do pionizacji. Zanim wstaniesz z łóżka, powinnaś wykonać kilkanaście ćwiczeń oddechowych torem brzusznym, aby uruchomić przeponę i mięśnie międzyżebrowe. Ważne są również ćwiczenia przeciwzakrzepowe oraz przeciwobrzękowe kończyn górnych i dolnych. Zaleca się proste krążenia stóp, krążenia dłońmi, zgięcia w stawach kolanowych i łokciowych. W trzeciej dobie możesz wykonywać delikatne ćwiczenia mięśni dna miednicy, które zalecane są również po porodzie naturalnym. Po około 6 tygodniach lekarz ocenia bliznę pooperacyjną oraz siłę i wytrzymałość mięśni. Jeżeli badanie przebiegnie pozytywnie, po około 12 tygodniach możesz rozpocząć aktywność ćwiczeń po cc:joga,stretching,pilates,ćwiczenia z piłką,nordic rodziłaś siłami natury, powyższe ćwiczenia możesz zacząć wykonywać już po upływie 6 tygodni. Pamiętaj, aby treningi były lekkie i o ciałoOprócz ćwiczeń bardzo ważna jest dieta. Najważniejszą zasadą dla młodej mamy jest zdrowe odżywianie. Dieta powinna być bogata w pełnowartościowe produkty, pełne witamin, mikro- i makroelementów. Na talerzu powinny się znaleźć produkty zbożowe, warzywa, owoce, produkty białkowe roślinne i zwierzęce, tłuszcze roślinne i zwierzęce. Wszystko zgodnie z piramidą zdrowego również zadbać o biust. Ciąża i karmienie piersią mocno go zmieniają. Co możesz zrobić, aby biust był ponownie jędrny i odzyskał dawną formę? Już podczas ciąży powinnaś zadbać o dobre kosmetyki. Wiele z nich ma w składzie witaminę E, poprawiającą elastyczność, oraz składniki napinające i ujędrniające skórę. Pamiętaj, aby używać ich regularnie! Ważne są również ćwiczenia na biust - gdy wzmocnisz mięśnie klatki piersiowej, lepiej podtrzymują piersi. Najskuteczniejszymi ćwiczeniami będą tutaj: pływanie, ćwiczenia z ciężarkami lub zwykłe pompki.

Podróżowanie po laparoskopowym usunięciu jajnika – odpowiada Lek. Jarosław Maj Kiedy można uprawiać seks po usunięciu torbieli jajnika? – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Współżycie po laparoskopii jajnika – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka

Seksualność kobiety po chorobie Dla większości kobiet operacja ginekologiczna wiąże się nie tylko z głębokim przeżyciem związanym z ingerencją chirurgiczną, ale również z obawą co do długofalowych efektów operacji wpływających na życie seksualne. Utrata organu, będącego dla każdej kobiety symbolem kobiecości, oddziałuje na samoocenę i prowadzi do zmiany w sposobie postrzegania własnego ciała. Może to powodować lęk, zaburzenia nastroju, a także powstawanie wątpliwości związanych z wpływem operacji na związek partnerski. Kiedy powraca ochota na seks i kiedy można się zacząć kochać? Możliwe jest, że Twój stan emocjonalny i fizyczny będzie z początku zakłócał i uniemożliwiał życie seksualne. Jednak spadek libido w pierwszym okresie po operacji nie oznacza, że ochota na seks nigdy nie powróci. Większość kobiet czuje znaczne wyczerpanie i zmęczenie przez pierwsze tygodnie po zabiegu chirurgicznym, ale gdy tylko upłynie czas potrzebny na rekonwalescencję i zaczyna powracać energia, zainteresowanie seksem powraca. Lekarze zalecają odczekać od 4 do 8 tygodni przed powrotem do aktywności seksualnej . Po upływie odpowiedniego czasu stosunek seksualny nie powinien wywoływać bólu czy dyskomfortu. Ból podczas stosunku – co robić? Zdarza się jednak, że mimo upłynięcia zaleconego czasu może minąć kolejnych parę miesięcy, zanim zaczniesz ponownie odczuwać pełną przyjemność płynącą z seksu. Może to być spowodowane na przykład bólem w podbrzuszu czy też skurczeniem się pochwy. Nieprzyjemny stosunek często także powodowany jest suchością pochwy, który z kolei wynika z niedoboru estrogenu. Wszystkie te czynniki mogą przyczynić się do bolesności stosunku i zakłócić chęć do współżycia. A oto sposoby, które mogą przyczynić się do zwiększenia przyjemności odczuwalnej podczas stosunku: używanie wszelkiego rodzaju lubrykantów: olejków, kremów, globulek, które zapewnią odpowiedni poziom nawilżenia, wydłużenie i spowolnienie stymulacji, taniec lub innego rodzaju ruch pozwalający na fizyczne rozruszanie okolic miednicy przed stosunkiem, wypróbowanie odpowiedniej pozycji, w której to kobieta będzie kontrolowała głębokość penetracji, konsultacja z seksuologiem. Zobacz też: Jak usunięcie macicy wpływa na życie seksualne? Problem związany z poczuciem kobiecości Problem z powrotem do życia seksualnego po operacji najczęściej nie wynika ze zmian w anatomii, ale z braku pogodzenia się z nową sytuacją, która bywa interpretowana jako utrata kobiecości. Pamiętaj jednak, że kobiecość to przede wszystkim osobowość, zatem żadna ingerencja chirurgiczna nie jest w stanie Cię jej pozbawić. Czerpanie satysfakcji seksualnej zależy przede wszystkim od Twojego nastawienia. Nie bez znaczenia jest także wsparcie i zrozumienie partnera. Jednak aby on mógł służyć Ci tym wsparciem, musisz z nim na ten temat porozmawiać. Dzielenie się swoimi odczuciami i przeżyciami związanymi z tym, przez co przeszłaś, pomoże we wzajemnym zrozumieniu emocjonalnych i fizycznych potrzeb w związku. Często warto skorzystać z profesjonalnej pomocy psychoonkologia, lekarza, seksuologa czy fizjoterapeuty. Z doniesień naukowych wynika, że większość kobiet, które prowadziły pomyślne życie seksualne przed operacją, powracają do tego samego poziomu satysfakcji z seksu. Niektóre kobiety stają się nawet bardziej zainteresowane współżyciem, zwłaszcza te, które obawiały się zajścia w niechcianą ciążę, czy te, którym podczas stosunku dokuczały bóle, np. miednicy. Często przeżycia związane z seksem po operacji stają się bardziej zintensyfikowane dla obojga partnerów, ze względu na zwężenie się pochwy. Badania porównujące rodzaje operacji oraz zasięg ingerencji w organizmie pokazały, że satysfakcja i aktywność seksualna po 6 miesiącach od zabiegu wzrosła niezależnie od typu operacji. Ponadto częstość współżycia przed i po zabiegu nie uległa zmianie, a w niektórych przypadkach nawet wzrosła. Zobacz też: Histerektomia – co oznacza usunięcie macicy dla kobiety?
Specjaliści twierdzą, że pierwsze treningi, oczywiście te bardzo delikatne, można wprowadzić około 6 tygodni po porodzie. Wcześniej rozpoczęte treningi mogą zaszkodzić organizmowi. U niektórych okres ten może wynosić dłużej. Warto zwracać uwagę m.in.na popołogowe krwawienie. Ćwiczenia fizyczne można rozpocząć dopiero, gdy Podjęcie decyzji o usunięciu macicy i jajników nie jest łatwe ani dla lekarza, ani tym bardziej dla kobiety. Wiele kobiet uważa, że po takiej operacji nie są już w pełni kobietami. Jak wygląda życie po usunięciu macicy i jajników, na co należy się przygotować i czego oczekiwać? Czym jest zespół policystycznych jajników? Usunięcie macicy i jajników to poważna operacja. Wskazaniem do usunięcia przydatków (tak mówi się o macicy i jajnikach) mogą być mięśniaki, torbiele, endometrioza czy nowotwór. Jak taki zabieg wpłynie na samopoczucie kobiety i jak będzie przebiegała rekonwalescencja, zależy od przyczyny, zakresu operacji i... wieku pacjentki. Jeżeli jest kilka lat przed menopauzą, konsekwencje są duże, bo wcześniej zacznie przekwitać. Bywa jednak, że takiemu zabiegowi musi się poddać 20–30-letnia kobieta. Wówczas sytuacja staje się jeszcze bardziej skomplikowana. Posłuchaj, jak wygląda życie po usunięciu macicy i jajników. To materiał z cyklu DOBRZE POSŁUCHAĆ. Podcasty z poradami. To view this video please enable JavaScript, and consider upgrading to a web browser that supports HTML5 video Usunięcie jajników: przyspieszona menopauza Produkowane przez jajniki hormony płciowe odpowiadają nie tylko za gotowość kobiety do zapłodnienia. Mają wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Po usunięciu jajników niemal u stu procent pacjentek – już w pierwszej lub drugiej dobie po zabiegu – występują ostre objawy (nazywane wypadowymi) związane z przekwitaniem: uderzenia gorąca, kołatanie serca, intensywne poty. Zmiany przebiegają tak gwałtownie, że wymagają szybkiej interwencji lekarskiej. Dlatego w krótkim czasie po operacji kobieta powinna otrzymać dużą dawkę estrogenów. Bez nich dalsze prawidłowe leczenie jest trudne. Niemożna bowiem jednoznacznie stwierdzić, czy występujące objawy są powikłaniem pooperacyjnym, czy świadczą o sztucznie wywołanej przyśpieszonej menopauzie. Utratę przydatków można uznać za rodzaj chirurgicznej kastracji. Bez względu na to, czy wycięto jeden, czy dwa jajniki, usunięto samą macicę, czy razem z jajnikami. Usunięcie jajników: konieczne wsparcie hormonalne Po usunięciu obu jajników w organizmie kobiety prawie nie ma estrogenów. Dzieje się tak, bo hormony nie mogą być magazynowane. Albo są na bieżąco produkowane i ciało z nich korzysta, albo muszą być dostarczone z zewnątrz, np. w postaci tabletek. Jeżeli podczas zabiegu pozostawiono macicę, kuracja musi polegać na podawaniu estrogenu, progestagenu, a czasem i niewielkiej dawki androgenu, męskiego hormonu, który wpływa na aktywność życiową, podnosi libido, a więc zwiększa ochotę na seks. Im młodsza pacjentka, tym dłuższy czas podawania hormonów. Aby nie doszło do niedomagania innych narządów, np. serca, wątroby czy trzustki, kobieta – na indywidualnie dobranej terapii – powinna dotrwać do tzw. średniego wieku przekwitania, czyli do około 51. roku życia. Jeśli operacja była wykonana np. w 38. roku życia, to przez 13 lat warto przyjmować leki hormonalne. Bez takiego wsparcia starość nadchodzi wcześniej niż u rówieśniczek. Ale na tym nie kończą się kłopoty. U kobiety pozbawionej jajników o wiele wcześniej zaczyna się osteoporoza, wzrasta ryzyko wystąpienia zawału serca. Zegar biologiczny tyka szybciej – starzenie jest przyśpieszone o 10 lat. Panie, które chcą jak najdłużej zachować młodość, powinny zdać się na wybór, jakiego dokona lekarz. Błędem, który dość często popełniają, jest całkowite przerzucanie się na preparaty z tzw. fitohormonami (aktywnymi związkami pochodzenia roślinnego). Mogą one wspierać organizm tylko wtedy, gdy sam jeszcze wytwarza hormony płciowe, np. kiedy zbliżamy się do menopauzy. Przy braku przydatków, czyli głównego wytwórcy tych hormonów, moc takich preparatów jest niewystarczająca. Jeszcze kilka lat temu uważano, że jeśli usuwa się macicę, należy także usunąć jajniki, by w przyszłości uniknąć ryzyka wystąpienia raka jajnika. Dziś wielu lekarzy uważa, że jest to postępowanie niewłaściwe. Z ostatnich doniesień naukowych, opublikowanych dwa miesiące temu w USA, dotyczących usuwania jajników jasno wynika, że jest to proces przyśpieszający starzenie się oraz rozwój miażdżycy. Okazało się również, że umieralność wśród kobiet pozbawionych jajników jest nieco wyższa niż w grupie, której pozostawiono oba jajniki. Usunięcie przydatków z powodu choroby nowotworowej wymaga zupełnie innego postępowania leczniczego. Po operacji konieczne jest wykonanie naświetlań lub zastosowanie chemioterapii. Rodzaj leczenia zależy zazwyczaj od zaawansowania choroby nowotworowej przed jej rozpoznaniem. Im później to nastąpi, tym bardziej skomplikowane metody leczenia po zabiegu. Po usunięciu jednego jajnika Jeśli zostały zachowane jeden jajnik i macica, sytuacja jest inna, chociaż i w tym przypadku istnieje możliwość wcześniejszego wchodzenia w menopauzę. Zwykle jednak organizm dobrze radzi sobie w takiej sytuacji. Dlatego wtedy, kiedy brak jest powodów medycznych, nie stosuje się terapii hormonami. Z macicą i jednym jajnikiem, a nawet tylko jego fragmentem, można mieć dzieci. Jeżeli więc nie planujesz potomstwa, pomyśl o odpowiedniej dla siebie antykoncepcji. Pamiętaj tylko, że kobiety, które palą papierosy i ukończyły 35 lat, nie powinny przyjmować estrogenów (ani w tabletkach, ani w plastrach czy pierścieniach dopochwowych). Jeśli chcą korzystać z takiej formy zabezpieczenia, muszą zerwać z nałogiem. Usunięcie jednego jajnika, części macicy, trzonu macicy Nawet jeżeli usunie się jeden jajnik i część macicy, proces starzenia się organizmu może być przyśpieszony. Tak samo, gdy usunięty został trzon macicy. Przyczyną takiej reakcji organizmu jest mniejsze niż przed operacją ukrwienie w tym rejonie ciała. Dlaczego? W trakcie operacji usuwa się oprócz niepokojącej zmiany także część naczyń krwionośnych doprowadzających krew do pozostawionych narządów. Ocalały jajnik jest gorzej odżywiany (np. w efekcie obrzęku pooperacyjnego), bo dochodzi do niego mniej krwi. Z czasem staje się coraz słabszy i mniej wydajny. Pracując za dwóch, szybciej się starzeje, dlatego kobieta wcześniej wchodzi w okres menopauzy – nie w wieku 51–55 lat, ale nawet już około 44. roku życia. Organizm kobiety jest tak zbudowany, że nawet niewielka ingerencja w funkcjonowanie układu płciowego czy hormonalnego może przyśpieszyć przekwitanie. Bywa, że objawy zwiastujące menopauzę pojawiają się wolno i są mylone np. z przemęczeniem, przepracowaniem lub sezonowym osłabieniem. Gdy brakuje macicy Po usunięciu samej macicy należy przyjmować tylko estrogeny. Niekiedy, aby zwiększyć chęć do życia i zainteresowanie seksem, potrzebne są niewielkie dawki androgenów. Kobieta po takiej operacji nie ma menstruacji, ale może odczuwać zmiany, które nieco przypominają te z czasów regularnego miesiączkowania. Dzieje się tak, bo jajniki wciąż pracują. W pewnym momencie pojawiają się jednak objawy związane z menopauzą, czyli uderzenia gorąca, kołatanie serca, bezsenność, brak koncentracji. Bywa i tak, że jedynym objawem przekwitania jest przewlekłe, nieuzasadnione zmęczenie, ospałość, szybkie przybieranie na wadze oraz niechęć do seksu. Taka sytuacja zawsze wymaga interwencji i kontroli lekarza. Rehabilitacja po usunięciu macicy i jajników U każdej kobiety, która podda się operacji usunięcia przydatków, czas rekonwalescencji przebiega inaczej. Zazwyczaj zależy od ogólnej kondycji fizycznej, innych schorzeń i psychicznego nastawienia. Jeszcze w szpitalu należy rozpocząć delikatną gimnastykę, by nie dopuścić do powstania zrostów. Im wcześniej wstaniemy z łóżka, tym lepiej. Ale przede wszystkim należy się uzbroić w cierpliwość. Niekiedy potrzeba długich miesięcy, by organizm przyzwyczaił się do nowej sytuacji. Czas przebywania na zwolnieniu lekarskim kobieta powinna przeznaczyć na usprawnienie ciała. Do pracy zwykle można powrócić już po kilku tygodniach, ze współżyciem seksualnym trzeba odczekać ok. 6 tygodni. W czasie rekonwalescencji należy szczególnie dbać o właściwą dietę, która ułatwia regularne wypróżnienia. Jeśli zabieg był wykonany tradycyjnym cięciem (a nie laparoskopowo), przez najbliższy rok warto nosić wyższe majtki, by brzuch wrócił do normy. miesięcznik "Zdrowie" Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: dr n. med. Małgorzata Bińkowska, specjalista ginekologii, położnictwa i endokrynologii Łagodzenie objawów towarzyszących usunięciu jajników jest uzyskiwane poprzez stosowanie hormonalnej terapii zastępczej (podawania kobiecie hormonów, najczęściej w plastrach). Co ciekawe, większość obustronnych usunięć jajników jest przeprowadzanych bez żadnego istotnego wskazania medycznego – przy okazji usuwania macicy. Wyłyżeczkowanie kanału szyjki macicy i jamy macicy to zabieg położniczo-ginekologiczny wykonywany w celach diagnostycznych lub terapeutycznych. Przeprowadza się go w tzw. krótkim znieczuleniu dożylnym. Wśród wskazań do frakcjonowanego skrobania macicy wymienia się krwawienia maciczne w okresie pomenopauzalnym, obecność płynu w jamie macicy (potwierdzona USG ginekologicznym – transwaginalnym), diagnostykę niepłodności, diagnostykę endokrynologiczną (w przypadku nieregularnych krwawień macicznych). Zabieg wykonuje się również w celu opróżnienia jamy macicy z pozostałości po poronieniu lub po porodzie. Jakich zaleceń należy przestrzegać po wyłyżeczkowaniu jamy macicy? (1,2,3)Wyłyżeczkowanie jamy macicy – czego spodziewać się po zabiegu?Zabieg wyłyżeczkowania jamy macicy wykonuje się zwykle w trybie tzw. chirurgii jednego dnia. Pacjentka po abrazji frakcjonowanej co najmniej przez 2 godziny odpoczywa na sali chorych pod obserwacją personelu medycznego. Z reguły jeszcze tego samego dnia jest wypisywana do domu (jeśli nie ma przeciwwskazań). (3) W pierwszej dobie po wyłyżeczkowaniu jamy macicy może pojawić się nieznaczna bolesność w podbrzuszu (przypominająca dolegliwości towarzyszące miesiączce), związana ze skurczami macicy. Przez kilka kolejnych dni mogą utrzymywać się nieduże krwawienia z dróg rodnych. (3)Frakcjonowane skrobanie macicy – powikłania i niepokojące objawyFrakcjonowane skrobanie macicy może przeprowadzić wyłącznie lekarz w warunkach szpitalnych lub w gabinecie, który dysponuje salą operacyjną. Zabieg wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań (występują stosunkowo rzadko), jak: niecałkowite opróżnienie jamy macicy, przebicie ściany macicy, zakażenie i stan zapalny dróg rodnych. Z reguły w ramach postępowania pozabiegowego zaleca się profilaktyczną antybiotykoterapię, która minimalizuje ryzyko rozwoju infekcji. (2,3)Niepokojące objawy po abrazji frakcjonowanej, które wymagają pilnej oceny lekarskiej:gorączkasilne bóle brzuchamdłości i wymiotyniepokójobfite, przedłużające się krwawienia. (3,4)Z konsultacją specjalistyczną nie powinny zwlekać również pacjentki, u których po 4 tygodniach od zabiegu nie wystąpiło krwawienie miesięczne. (3)Właściwe postępowanie w okresie pozabiegowym stanowi istotny element terapii, dzięki któremu rekonwalescencja przebiega sprawnie, a pacjentka szybko wraca do formy. Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich wskazanych w karcie wypisowej ze szpitala. (4)Zwykle przez kilka tygodni po wyłyżeczkowaniu jamy macicy nie należy brać gorących kąpieli, przesiadywać w wannie (zaleca się prysznic). W czasie wskazanym przez lekarza pacjentka powinna zachować wstrzemięźliwość płciową, a także unikać stosowania tamponów, korzystania z basenu, solarium lub siłowni. Niewskazany jest nadmierny wysiłek fizyczny, w tym podnoszenie ciężkich przedmiotów (o wadze pow. 5 kg) i ćwiczenia wymagające napinania powłok brzusznych. Zaleca się dietę łatwostrawną. Zwolnienie lekarskie i okres niezdolności do pracy lekarz ustala indywidualnie dla każdej pacjentki (w zależności od charakteru wykonywanej pracy). (3,4)Więcej o zdrowiu kobiety przeczytasz na Michalska M. Ocena skuteczności diagnostyki histeroskopowej u kobiet w wieku około i pomenopauzalnym z nieprawidłowymi krwawieniami z macicy. (Rozprawa doktorska). Poznań 2010: Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu2. Bręborowicz G. H. (red.) Położnictwo i ginekologia. T II. Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2008; s: 632-633, 918-9283. Polska Z. Wyłyżeczkowanie jamy macicy. Data dostępu: Postępowanie po krótkich zabiegach ginekologicznych. Data dostępu:
Czy mogę wrócić do pracy fizycznej po usunięciu tętniaka? Witam mam pytanie jestem po embolizacij tetniaka Wrzecioniowate poszerzenie t.kregowej lewej w odcinku wewnątrzczaszkowym do 5mm na długości ok 7mm obraz jak w tetniaku wrzecionowatym.ten tetniak raczej nie nadawał się do embolizacij ale radiolodzy się tego podjęli i teraz
Po uzyskaniu wyniku badania zostaje podjęta decyzja, czy dalsze leczenie chirurgiczne polegające na radykalnym usunięciu macicy będzie konieczne. W przypadku stwierdzenia przerzutów do okolicznych węzłów chłonnych wskazane jest podjęcie radioterapii, a niekiedy również chemioterapii. Możliwe powikłania po usunięciu szyjki macicy
.
  • q6lzv9yws3.pages.dev/853
  • q6lzv9yws3.pages.dev/275
  • q6lzv9yws3.pages.dev/784
  • q6lzv9yws3.pages.dev/613
  • q6lzv9yws3.pages.dev/578
  • q6lzv9yws3.pages.dev/706
  • q6lzv9yws3.pages.dev/537
  • q6lzv9yws3.pages.dev/3
  • q6lzv9yws3.pages.dev/810
  • q6lzv9yws3.pages.dev/457
  • q6lzv9yws3.pages.dev/416
  • q6lzv9yws3.pages.dev/279
  • q6lzv9yws3.pages.dev/666
  • q6lzv9yws3.pages.dev/380
  • q6lzv9yws3.pages.dev/961
  • kiedy można ćwiczyć po usunięciu macicy