Podstawą prawidłowego zdiagnozowania bólu zlokalizowanego w części bocznej łokcia, powyżej stawu łokciowego jest wykluczenie urazu bezpośredniego lub skrętnego. Jeśli do niego doszło, powodem dolegliwości może być złamanie głowy kości promieniowej (częste przy upadku na rękę zgiętą w łokciu), skręcenie stawu łokciowego lub uraz części bocznej aparatu więzadłowego. Jeżeli ból nie ma związku z urazem, najczęściej mamy do czynienia ze zmianami zwyrodnieniowo-przeciążeniowymi. Tak zwany łokieć tenisisty, czyli zapalenie wspólnego przyczepu mięśni: prostownika promieniowego nadgarstka i palców, to jedna z najczęstszych dolegliwości w obrębie stawu łokciowego. Wbrew nazwie, zawodowy tenisista nie może sobie na nią pozwolić. "Oznacza ona bowiem, że albo popełnia błąd techniczny w czasie gry, albo ma niewłaściwy sprzęt, np. rakieta jest zbyt ciężka lub ma zły obwód rękojeści - mówi lek. Łukasz Luboiński z Oddziału Ortopedii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie. - Częściej schorzenie to dotyka młodych osób, które dopiero zaczynają uprawiać sport, i wtedy, oprócz interwencji lekarskiej, konieczna jest pomoc instruktora". Poza sportem, powodem zmian zwyrodnieniowo-przeciążeniowych, prowadzących do zapalenia wspólnego przyczepu mięśni prostowników, mogą być powtarzające się czynności ruchowe związane z długim utrzymywaniem nadgarstka w przeproście z licznymi ruchami palców, np. podczas pisania na klawiaturze komputera czy gry na pianinie. "Diagnostyka łokcia tenisisty nie jest trudna, wystarczy przeprowadzić prosty test polegający na prostowaniu nadgarstka i palca trzeciego przeciw oporowi - mówi Łukasz Luboiński. - Wtedy dochodzi do nasilenia dolegliwości: pojawia się silny kłujący ból zlokalizowany w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej". Do podstawowych badań diagnostycznych należy zdjęcie RTG (AP i boczne) - najlepiej obu stawów łokciowych, żeby porównać, czy nie doszło tam kiedyś do urazu, czy nie ma zwapnień we wspólnym przyczepie prostowników, zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawu łokciowego lub ciał wolnych. Następnie należy wykonać USG, które najczęściej potwierdza zmiany zwyrodnieniowo-degeneracyjne wspólnego przyczepu prostowników nadgarstka i palców w okolicy nadkłykcia bocznego. "To oznacza, że mamy do czynienia z łokciem tenisisty, jedną z najczęstszych entezopatii" - mówi Łukasz Luboiński. Domowa krioterapia Leczenie pierwszego rzutu w łokciu tenisisty składa się z trzech elementów. Podstawa to wyeliminowanie lub maksymalne ograniczenie (na 2-3 tygodnie) wszystkich ruchów nasilających dolegliwości bólowe. Pomocne w tym może być zastosowanie łuski gipsowej dłoniowej, którą pacjent sam zdejmuje i zakłada w sytuacji, gdy pojawia się ból lub ręka jest zmęczona. W sklepach ortopedyczno-rehabilitacyjnch dostępne są również ortezy. Drugim elementem terapii jest masaż. Pacjent wykonuje go samodzielnie: co 3-4 godziny bolące miejsce masuje kostką lodu, aż do jej rozpuszczenia" - mówi Ł. Luboiński. Następnie, bezpośrednio po osuszeniu łokcia, należy w niego wetrzeć którąś z maści o właściwościach przeciwbólowych i przeciwzapalnych, dostępnych w aptece bez recepty. Trzecim składnikiem leczenia jest przyjmowanie przez pacjenta przez ok. 2-3 tygodnie doustnych NLPZ, najlepiej jak najbardziej wybiórczych w kierunku COX-2. W początkowej fazie leczenia warto też uwzględnić rehabilitację. "Można stosować ultradźwięki, laser, jonoforezę lub krioterapię miejscową - wylicza Ł. Luboiński. - To najprostsze i powszechnie dostępne zabiegi, które efektywnie wspomagają leczenie". Niebezpieczny steryd Jeśli po 3-4 tygodniach opisanego leczenia dolegliwości się zmniejszyły, terapię należy kontynuować, ale jeżeli się nasiliły, pacjenta trzeba skierować do specjalisty. "Większość ortopedów robi blokady sterydowe tej okolicy, ale to niebezpieczna metoda - uważa Ł. Lubioński. - Sterydy wyłączają ból i pacjent nie wie, kiedy robi sobie krzywdę, więc może doprowadzić do całkowitego urwania mięśni lub nasilenia zmian". Przyznaje jednak, że steryd działa silnie przeciwbólowo oraz przeciwzapalnie i na czas od 3 do 6 tygodni całkowicie eliminuje ból. Jeśli w tym czasie pacjent uniknie ruchów, które wcześniej nasilały dolegliwości, może nastąpić wyleczenie. "Druga możliwość to ostrzykiwanie bolącego miejsca krwią żylną lub czynnikami wzrostu - mówi Ł. Luboiński. - Pobiera się ok. 2-3 cm krwi pacjenta i miesza ją z 1 cm ksylokainy, a następnie podaje podokostnowo. W ten sposób tworzy się krwiak, na którego bazie zmiany się goją". Na podobnej zasadzie - stworzenia krwiaka - opiera się zabieg fali wstrząsowej (ultradźwiękowej), tzw. ESWT, jedna z metod rehabilitacyjnych wykorzystywanych w leczeniu tej dolegliwości, dostępna w niektórych ośrodkach. Różne pochodzenie dolegliwości Pojęciem "łokieć tenisisty" określa się następujące zmiany: zapalenie wspólnego przyczepu mięśni prostowników nadgarstka i palców (na tle zmian zwyrodnieniowo-przeciążeniowych dochodzi do uszkodzenia ścięgna w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej); uwięźnięcie gałązki skórnej nerwu promieniowego; zmiany zwyrodnieniowe w obrębie stawu ramienno-promieniowego; uszkodzenia całego kompleksu więzadłowego bocznego stawu łokciowego (głównie chodzi o więzadło obrączkowate głowy kości promieniowej). Cechą charakterystyczną wszystkich schorzeń jest ból w części bocznej łokcia, powyżej stawu łokciowego.

Ulgę w napadach korzonków przynoszą maści rozgrzewające (maść końska, NeoCapsiderm). Bardzo dobrze sprawdzają się również plastry (np. Fixaplast Warm, Opokan Med, ACTIVPLAST, Prel Red, Pyralgina Termo Hot). Preparaty działające rozgrzewająco rozluźniają mięśnie, co zmniejsza odczuwanie bólu.

Zdrowie by JP Medica 22/02/2020 Odczuwasz przenikliwy ból po zewnętrznej stronie łokcia? A może zauważyłeś nagły spadek siły w ręce, głównie w nadgarstku? To prawdopodobnie łokieć tenisisty daje znać o sobie. Zastanawiasz się, co to takiego? Koniecznie zapoznaj się z treścią poniższego artykułu! Łokieć tenisisty – co to za schorzenie? Trzeba przyznać, że łokieć tenisisty to bardzo myląca i wcale nie oznacza, schorzenia, które dotyka tenisistów. O czym więc mowa? Pod nazwą łokcia tenisisty kryje się zapalenie bocznego nadkłykcia kości ramiennej spowodowanego zmianami degeneracyjnymi budowy włókien kolagenowych ścięgien. Łokieć tenisisty może rozwinąć się wskutek mikro-urazów, jak również przeciążeń wynikających z powtarzających się codziennie ruchów. Nawarstwiające się mikro-urazy wraz z upływem czasy przechodzą w stan zapalny, a stąd już prosta droga do rozwoju tego schorzenia. Łokieć tenisisty jest schorzeniem, które dotyka przede wszystkim pracowników biurowych oraz osób, które spędzają wiele godzin przy komputerze. W grupie wysokiego ryzyka znajdują się również mechanicy, jak również osoby wykonujące czynności, podczas których nadgarstek przyjmuje nienaturalną pozycję. To prowadzi do zmiany napięcia mięśni prostownika długiego nadgarstka, prostownika krótkiego nadgarstka lub prostownika palców, następnie mikro-urazów i wytworzenia się stanu zapalnego, który świadczy o rozwoju schorzenia. Jakie objawy daje łokieć tenisisty? Trzeba przyznać, że łokieć tenisisty to jedna z bardziej uciążliwych dolegliwości. Przeszkadzać może w codziennym życiu i skutecznie utrudnić wykonywanie podstawowych czynności. Przede wszystkim mowa tutaj o silnym bólu, który może niestety promieniować do przedramienia lub nadgarstka. Dla łokcia tenisisty bardzo charakterystyczne jest też osłabienie sił mięśniowych ręki, ocieplenie okolicy łokcia, a także niewielki obrzęk. Objawy tego schorzenia bardzo prosto zidentyfikować, gdyż pojawiają się wtedy, gdy próbujemy uruchomić nadgarstek, czyli przy podnoszeniu, chwytaniu lub zaciskaniu. W zaawansowanym stadium schorzenia, ból może występować nawet w stanie spoczynku. Dlatego tak ważne jest, by nie lekceważyć symptomów i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Łokieć tenisisty – jak leczyć? Łokieć tenisisty można leczyć na różne sposoby. Wybór leczenia zwykle dobierany jest indywidualnie do pacjenta i zależy od zarówno od przyczyn schorzenia, jak i jego przebiegu. Jako że łokieć tenisisty nie jest stanem zapalnym, dlatego też leki i maści przeciwzapalne nie są zalecane. Lekarz może za to zalecić przyjmowanie środków przeciwbólowych, które uśmierzą dokuczliwy ból. Niestety tego typu środki nie leczą samej przyczyny, więc potrzebne jest podjęcie również innych terapii. Najczęściej lekarz zaleca masaże oraz terapię wstrząsową. Gdy łokieć tenisisty spowodowany jest przeciążeniem ręki, to najczęściej zalecany jest masaż rozluźniający mięśnie oraz odpoczynek. Już dwa zabiegi wystarczą, by zauważyć pewną poprawę. Co ważne, na taki masaż możemy zapisać się do terapeuty, ale nie tylko. Jeśli wcześniej nauczymy się tej metody, możemy wykonywać go samodzielnie w zaciszu domowym. W przypadkach, gdzie łokieć tenisisty spowodowany jest przyczepem, wówczas lekarz może zalecić wykonanie ultrasonografii, a dopiero później dobrać odpowiedni sposób leczenia. Często stosowana jest tzw. terapia wstrząsowa, która polega na pobudzeniu tkanki do regeneracji falami uderzeniowymi. Tego typu terapia sprawdza się wtedy, gdy przyczep nie jest jeszcze naderwany, ale zauważalne są pierwsze zmiany zwyrodnieniowe. U osób, u których doszło do zerwania fragmentów przyczepu i wystąpiły ubytki w ścięgnie, zwykle zalecane jest ich uzupełnienie. Zabieg jest wykonywany w gabinecie przez lekarza, który pod nadzorem USG wstrzykuje w uszkodzone ścięgno elementy wzrostu pochodzące z krwi pacjenta. Tego typu leczenie ma jednak sens tylko wtedy, gdy wstrzyknięte czynniki spotkają się z krwią pacjenta. Wykorzystanie takiej metody wymaga również oszczędzania ręki oraz przestrzegania wskazówek od lekarza w trakcie rekonwalescencji. Specjalista może również zalecić przyjmowanie sterydów w postaci zastrzyków. Warto jednak wiedzieć, że sterydy nie leczą łokcia tenisisty, lecz tylko łagodzą dolegliwości bólowe. To jednak nie wszystko, sterydy mają zły wpływ na strukturę kolagenu, przyśpieszają jego niszczenie, a to oznacza, że potęgują zmiany degeneracyjne. Ostatnią z możliwości leczenia jest tradycyjna operacja. Na zastosowanie takiej metody lekarz decyduje się zazwyczaj wtedy, gdy inne terapie nie przynoszą zadowalających efektów, lub gdy schorzenie jest za bardzo rozwinięte. Operacyjne leczenie polega na odcięciu przyczepu i wycięciu uszkodzonej tkanki z okostną. Skutkiem zabiegu jest osunięcie się ścięgna o około pół centymetra. Poza tym taki zabieg kończy się unieruchomieniem ręki na około trzy tygodnie. Do wykonywania codziennych obowiązków, czyli w tym również do pracy, można wrócić dopiero po około trzech miesiącach. Innymi wskazaniami, z jakimi można się spotkać ze strony lekarza, to unikanie czynności wywołujących dolegliwości bólowe, jak również relaks i oszczędzanie ręki. Strona ma charakter edukacyjny, nie stanowi i nie zastępuje porady lekarskiej. Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie, jednakże decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza. Redakcja serwisu nie ponosi odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji zamieszczonych na stronach serwisu. porada lekarska online

maść końska na łokieć tenisisty