Oglądaj Teraz OcenaReżyser Obsada OpisWprowadzając bohatera, skierowanego wprawdzie do zakładu psychiatrycznego, ale niewydającego się ani trochę szaleńcem, reżyser sugeruje jednocześnie pytanie o granice między normalnością a obłąkaniem. Widz z przerażeniem uświadamia sobie, jak są one kruche. Oto bowiem drobny złodziejaszek i awanturnik Randall Patrick McMurphy, skazany za liczne przestępstwa, w tym także gwałt, pragnąc uniknąć obozu pracy, symuluje obłęd. Zostaje wysłany na obserwację do szpitala psychiatrycznego, gdzie trafia na oddział kierowany przez siostrę nad kukułczym gniazdem - streaming: gdzie obejrzeć online?You are able to buy "Lot nad Kukułczym Gniazdem" on Chili, Apple iTunes as download. Podobne do Lot nad Kukułczym Gniazdem
Louise Fletcher zasłynęła ikoniczną rolą w filmie "Lot nad kukułczym gniazdem", gdzie wcieliła się w złowieszczą siostrę Mildred Ratched. W jakich filmach jeszcTeatr 13 wziął na warsztat adaptację sceniczną jednej z najbardziej znanych powieści amerykańskich XX wieku, wg której powstał też kultowy film Milosa Forman
konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Witam serdecznie, Wpadłem tutaj, ponieważ poszukuję fanów znakomitej książki pod tytułem "Lot nad kukułczym gniazdem", później ekranizowanej przez Formana. Jeśli przeczytałeś/aś tę książkę, wywarła na Tobie duże wrażenie i sądzisz że zasługuje ona na swoje godne miejsce w Polskim internecie i chciałbyś się do tego przyczynić, czekam na kontakt z Twojej strony. Lada chwila rozpoczynam pracę nad wortalem o "Locie...", zarówno o książce jak i o jej ekranizacji i poszukuję chętnych do współtworzenia strony. Masz ochotę zrobić coś wspaniałego, popracować z ciekawymi ludźmi i zebrać fajne doświadczenie, to czekam na wiadomość od Ciebie. Moje namiary: Mail: @ Gadu-Gadu: 3676869 pozdrawiam, Piotrek Marzenia Tomasz P. Nie matura lecz chęć szczera zrobi z Ciebie oficera!! Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Książka rewelacja a ekranizacja o dziwo jeszcze lepsza!! konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Lot czytalem 3 razy. Film ogladalem chyba tez 3 razy. Obok "Buszującego w zbożu", Lot jest moją ulubioną książką;-) Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Ksiazka genialna !!! niestety nie mogę sie zgodzić z wcześniejszymi opiniami odnośnie filmu. Chodź nie był on najgorszy (dostał 4 Oscary :) to w kategori ekranizacja jest dla mnie klęską. Film w swej treści ujął może połowe tego co niesie ze sobą książka (niemal całkowicie została pominięta postać Indianina - w filmie pewłnił On jedynie symboliczną role, kiedy zaś w książce jest jednym z głównych naratorów). Mówi się że film niegdy nie dorówna książce. Chodź osobiście raczej się z tym zgodzić nie mogę, to przypadek "Lotu nad kukułczym gniazdem" jest dobitnym tego dowodem. konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Zgadzam się, żę książka rewelacyjna... Ale film - dobry, ale czy wspaniały? Film sam w sobie, bez książki byłby w moim odczuciu rewelacyjny. Jednakże PO przeczytaniu książki.. cóż to tylko film:) konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Jak dla mnie, o dziwo, film był lepszy od książki. Film- rewelacja; książka- dobra. konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Chyba wszystko jest zależne - jak postrzzegamy świat. Którym zmysłem. NIe znam filmu, który byłby lepszy od książki.... Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Ja byłam zachwycona zarówno książką, jak i filmem. Przyznam szczerze, że najpierw widziałam film, ale nie żałuję, bo przynajmniej nie ominął mnie element zaskoczenia, kiedy okazało się, że Wódz jest całkiem bystry na umyśle i mówi :o) konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Witam! Właśnie powracam do książki "Lot nad kukułczym gniazdem". To jedna z moich ulubionych pozycji książkowych. Ostatnio sięgnęłam po nią ponownie, aby przenieść się do ego niezwykłego, surrealistycznego szpitala psychiatrycznego. Ekranizacja nie wywarła na mnie takiego wrażenia jak powieść. Może to kwestia wyobraźni...? Pozdrawiam Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Ad-ela :): Chyba wszystko jest zależne - jak postrzzegamy świat. Którym zmysłem. NIe znam filmu, który byłby lepszy od książki.... Zgadzam się całkowicie. Film jest prostszy, książka wymaga poruszenia wyobraźni Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Monika W.: Ja byłam zachwycona zarówno książką, jak i filmem. Przyznam szczerze, że najpierw widziałam film, ale nie żałuję, bo przynajmniej nie ominął mnie element zaskoczenia, kiedy okazało się, że Wódz jest całkiem bystry na umyśle i mówi :o) W książce nie było to żadnym zaskoczeniem, dowiadujemy się o tym już na samym począteczku. Jest to jedna z moich ulubionych książek, najpierw kilka razy widziałem film, którym byłem zachwycony, po przeczytaniu książki jednak, byłem zawiedziony tym, że dużo wątków zostało pominętych, jak już ktoś wcześniej wspomniał, przede wszystkim wątek Indianina i tego, co działo się w jego głowie. Temat: Lot nad kukułczym gniazdem a mi o dziwo ksiazka sie nie podobala...wlasciwie nie wiem dlaczego, po prostu nie przemowila do mnie - wszyscy bohaterowie mnie draznili, a sama ksiazka zwyczajnie zmeczyla i znudzila. konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Jak bardzo książka różni się od filmu, świadczy np. portret Mildred Ratched,despotycznej, wrednej pielęgniarki, znacznie łagodniej potraktowanej przez książkowa wywołuje jednak więcej emocji. Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Książka i film super! :) Monika G. Manager biura projektowego, tłumacz języka wegierskiego Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Rola Nicholsona bardzo mi się podobała :) Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Książka wspaniała :) czytałam 2 razy, a teraz właśnie wpadłam na pomysł, że trzeba przeczytać raz jeszcze... A co do filmu: Louise Fletcher GENIALNA !!!Ola Rogut edytował(a) ten post dnia o godzinie 22:28 konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Ola Rogut: Książka wspaniała :) czytałam 2 razy, a teraz właśnie wpadłam na pomysł, że trzeba przeczytać raz jeszcze... A co do filmu: Louise Fletcher GENIALNA !!!Ola Rogut edytował(a) ten post dnia o godzinie 22:28 Ja od kilku lat, to jest od zobaczenia filmu, nie jestem w stanie zrozumieć zachwytu nad tą rolą Fletcher i za co ona tam dostała oskara. Dla mnie to jej rola za nic nie pasowała do mojego wyobrażenia siostrzyczki pozdrawiam, Piotr Misiurek Marzenie Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Piotr Misiurek: Ola Rogut: Książka wspaniała :) czytałam 2 razy, a teraz właśnie wpadłam na pomysł, że trzeba przeczytać raz jeszcze... A co do filmu: Louise Fletcher GENIALNA !!!Ola Rogut edytował(a) ten post dnia o godzinie 22:28 Ja od kilku lat, to jest od zobaczenia filmu, nie jestem w stanie zrozumieć zachwytu nad tą rolą Fletcher i za co ona tam dostała oskara. Dla mnie to jej rola za nic nie pasowała do mojego wyobrażenia siostrzyczki pozdrawiam, Piotr Misiurek Marzenie A ja właśnie widziałam siostrę Ratched w taki sposób - zero emocji, zero indywidualizmu. I dlatego Fletcher mi się spodobała. Wiem, że nie na temat ale co się tyczy \Oscarów: nieporozumieniem jest jak dla mnie Oscar dla Gwyneth Paltrow za "Zakochanego Szekspira"... konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem Książka niesamowita, porusza co do filmu, mimo mojej awersji do ekranizacji, podobał mi się. Jednak książka zrobiła na mnie dużo większe wrażenie. konto usunięte Temat: Lot nad kukułczym gniazdem I książka i film są zupełnie niezależnymi, rewelacyjnymi dziełami, które uważam za znaczące zarówno w w historii literatury jak i kinematografii światowej. Film głównie za rolę Nicholsona zapadł mi w pamięć niesamowicie, książka głównie za postać narratora, Indianin w filmie jest rzeczywiście zmarginalizowany, Kessey za to rewelacyjnie w jego narracji buduje świat chorego umysłu... Oba dzieła robią wrażenie, trudno im cokolwiek zarzucić.
Tłumaczenie hasła "Lot nad kukułczym gniazdem" na perski . پرواز بر فراز آشیانه فاخته jest tłumaczeniem "Lot nad kukułczym gniazdem" na perski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: To nie jest jak Lot nad kukułczym gniazdem. ↔ مثل فيلم " ديوونه از قفس پريد " که نيست.
Lot nad kukułczym gniazdemOne Flew Over the Cuckoo's NestStan: nowa w folii fabrycznejNosnik: 2xDVD, Wydanie DwupłytoweReżyseria: Milos FormanObsada: Brad Dourif, Jack Nicholson, Danny DeVito, Louise Fletcher, Michael Berryman, Peter Brocco, Scatman Crothers, Will Sampson, Sydney Lassick, William Redfield, Josip Elic, Mews Small, Dean R. Brooks, Alonzo Brown, Mwako CumbukaRok produkcji: 1975Czas: 128 Randle P. McMurphy (Jack Nicholson) wolny duchem, wygadany skazaniec o niespokojnym charakterze, udaje chorobę psychiczną i zamieszkuje z ludźmi, których sam nazywa "świrami". Momentalnie, jego zaraźliwa umiejętność kreowania chaosu przeciwstawia się otępiającej rutynie. Pod żadnym pozorem faceci naszpikowani środkami uspokajającymi nie powinni snuć się w swoich szlafrokach, kiedy toczą się finałowe rozgrywki baseballu. To oznacza wojnę! Po jednej stronie jest McMurphy - po drugiej uprzejma, lecz nieprzejednana siostra Ratched (Louise Fletcher), jedna z najbardziej odrażających postaci w historii filmu. Stawką jest los każdego pacjenta na oddziale. [opis dystrybutora] [opis dystrybutora kino]_____________________________________________________Dźwięk: Polski (Lektor) Stereo,, Angielski Stereo, Węgierski StereoNapisy: Polskie, Angielskie, Serbskie, Rumuńskie, Łotewskie, Estońskie, WęgierskieRegion: 2 (PAL)Obraz: 16:9 ( Wersja: Polski Lektor, NapisyLicencja: Film Posiada licencję do wypożyczania.
Cześć, tu Kamil, witam na kanale Ośle Uszy. Dziś porozmawiamy o tym co jest nie tak z „Lotem na kukułczym gniazdem” Kena Keseya. „Lot nad kukułczym gniazdem” Lot nad kukułczym gniazdemOne Flew Over the Cuckoo's Nest Gatunek dramat Data premiery 19 października 1975 Kraj produkcji USA Czas trwania 128 minut Reżyseria Miloš Forman Scenariusz Bo GoldmanLawrence Hauben Główne role Jack NicholsonLouise FletcherWilliam Redfield Muzyka Jack Nitzsche Zdjęcia Haskell Wexler Scenografia Paul Sylbert Montaż Sheldon KahnLynzee Klingman Produkcja Saul ZaentzMichael Douglas Wytwórnia Fantasy Films Dystrybucja United Artists Cytaty w Wikicytatach Lot nad kukułczym gniazdem (One Flew Over the Cuckoo's Nest) – amerykański film fabularny z 1975 roku w reżyserii Miloša Formana, oparty na książce Kena Keseya pod tym samym tytułem wydanej w roku 1962. Film jest wysoko ceniony przez widzów, w rankingu IMDb Top 250 (najlepsze 250 filmów) jest na 18 miejscu z oceną 8,6[1]. Opis fabuły[edytuj | edytuj kod] Pełen życia McMurphy ma nadzieję, że uda mu się bezboleśnie przetrzymać więzienie, jeśli będzie udawał wariata. Plan, z pozoru dobry, obraca się w klęskę, gdy trafia do domu dla psychicznie chorych. McMurphy stara się rozruszać naszpikowanych lekami pacjentów, co budzi sprzeciw Mildred Ratched, siostry przełożonej. Niedługo dowiaduje się, że w szpitalu ma zostać dłużej niż myślał. Wobec nowej sytuacji, w jakiej się znalazł, namawia innych pacjentów do ucieczki, na co ci z chęcią przystają. Zdobywając sobie zaufanie niektórych z nich, kradnie autobus i wraz z kilkoma chorymi wyjeżdża, po czym wszystkich pakuje na jacht, legitymując się jako doktor pracujący w klinice i tak też przedstawiając swoich współtowarzyszy. Incydent ten, jak również libacja przez niego urządzona na oddziale szpitalnym prowadzi do zaostrzenia konfliktu między McMurphym a Ratched. Obsada[edytuj | edytuj kod] Jack Nicholson – Randle Patrick McMurphy Louise Fletcher – siostra Mildred Ratched Will Sampson – Wódz Bromden Sydney Lassick – Charlie Cheswick Danny DeVito – Martini Christopher Lloyd – Taber Brad Dourif – Billy Bibbit Vincent Schiavelli – Frederickson William Redfield – Harding Michael Berryman – Ellis Peter Brocco – Matterson Mwako Cumbuka – Warren Mews Small – Candy Nathan George – Washington Josip Elic – Bancini Dwight Marfield – Ellsworth, tańczący pacjent i inni Nagrody[edytuj | edytuj kod] Lot nad kukułczym gniazdem zdobył Oscary w pięciu najważniejszych kategoriach: dla najlepszego filmu dla najlepszego aktora pierwszoplanowego (Jack Nicholson), najlepszej aktorki pierwszoplanowej (Louise Fletcher), za reżyserię (Miloš Forman), dla najlepszego scenariusza adaptowanego Obraz był nominowany jeszcze w innych czterech kategoriach. Poza filmem Miloša Formana tylko trzech innym filmom udało się zdobyć Oscary we wszystkich tych kategoriach - były to Ich noce, Sprawa Kramerów i Milczenie owiec. poza tym otrzymał nagrody: Złoty Glob dla Najlepszego filmu dramatycznego (1975) BAFTA dla Najlepszego filmu (1977) Film a książka[edytuj | edytuj kod] Wersja książkowa opisuje w przybliżeniu tę samą historię (film pomija pewne wątki, a inne skraca), ale z punktu widzenia Wodza Bromdena, którego rola została w filmie zredukowana (rolę tę grał Will Sampson). Oczami Bromdena, poprzez pryzmat jego choroby psychicznej, widzimy władzę żelaznej ręki Wielkiej Oddziałowej (siostra Ratched) i jak ta władza jest stopniowo osłabiana przez McMurphy'ego. Sam Bromden, olbrzymiej postury Indianin, targany wizjami o ukrytej elektryczno-mechanicznej strukturze otoczenia, choć początkowo udaje głuchoniemego, pod wpływem McMurphy'ego nawiązuje kontakt ze światem i uświadamia sobie, że jego wizje są skutkiem przeżyć z czasów wojny, a poczucie niższości wyniósł z dzieciństwa (tytuł pochodzi z wyliczanki, którą Bromden poznał jako chłopiec, film nie wyjaśnia jego znaczenia, aczkolwiek "Kukułcze gniazdo" jest popularnym slangiem na zakład dla obłąkanych). Książkowy opis szpitala psychiatrycznego bardziej opiera się wspomnianej wcześniej krytyce. Zobacz też[edytuj | edytuj kod] Lista stu najlepszych amerykańskich filmów według AFI Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Top Rated Movies (ang.). [dostęp 2020-09-25]. Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Plakat filmowy Lot nad kukułczym gniazdem w bazie IMDb (ang.) Lot nad kukułczym gniazdem w bazie Filmweb pde pde pde pde Lot nad kukułczym gniazdem Kena Keseya to opowieść o zagubionym człowieczeństwie, o skutkach nietolerancji ze strony innych ludzi, o odizolowaniu od świata i tyranii wobec niewinnych ludzi. A także o strachu przed wolnością, a zarazem o tęsknocie za normalnym życiem. Autor ukazał w książce zabiegi terapii elektrowstrząsowej oraz Świetny debiut literacki zdarza się zdecydowanie rzadziej niż filmowy lub muzyczny. Możliwe, że wiąże się to z faktem, iż pisanie książki to praca bardziej indywidualna niż wcześniej wymienione branże. Oczywiście nie wolno zapominać o wydawnictwach, od których przecież tak dużo zależy, które są celem wielu początkujących pisarzy i ich jedyną nadzieją na zaistnienie w świecie. Do ostatnich szerzej znanych i głośnych debiutów pisarskich można zaliczyć Dana Browna czy Rowling, jednak z całym szacunkiem dla ich pisarskiego kunsztu, trudno określić ich dzieła takimi epitetami jak głębokie, ambitne czy przełomowe. Nie da się w tym wszystkim odnaleźć głębszego przesłania, co oczywiście choćby w minimalnym stopniu nie zmniejsza ilości sprzedanych książek. Mimo wszystko, historia niejednokrotnie znała przypadki porażających rozmachem, klasą i pomysłem książek, które były pierwszymi powieściami, wychodzącymi spod ręki świeżo upieczonych literatów. Chciałbym skoncentrować się na debiucie Kena Kesey’a, który przez wydanie w 1962 roku (mając zaledwie 27 lat) książki „Lot nad kukułczym gniazdem”, wywrócił do góry nogami cały pisarski świat. Jednak następny przewrót, tym razem w filmie dopiero się szykował, gdy do ekranizacji tej powieści zabrała się żywa legenda kina – Milos Forman. Forman urodził się w Czechach i właśnie tam rozpoczął swoja karierę filmową. Światowy rozgłos przyniosła mu nakręcona w 1965 roku „Miłość blondynki”, za którą został nagrodzony na festiwalu w Wenecji. Później wyjechał do Stanów Zjednoczonych i właśnie tam stworzył dzieło, które przez wielu krytyków uważane jest za jedno z największych osiągnięć w historii kinematografii. „Lot nad kukułczym gniazdem” rozpoczyna się w momencie, gdy do szpitala psychiatrycznego trafia Randall McMurphy. Udaje chorego, mając nadzieje, że pozwoli mu to uniknąć konieczności odsiedzenia wyroku więziennego. W przeciwieństwie do reszty pacjentów, nie zważa na restrykcje i zakazy obowiązujące w placówce, co spotyka się z wielkim niezadowoleniem siostry oddziałowej. Mildred Ratched słynie w całym szpitalu z przywiązania do surowych zasad, niespotykanej stanowczości i sprawowania bezgranicznej kontroli nad swoimi podopiecznymi. Dochodzi do konfrontacji dwóch zupełnie antagonistycznych osobowości, jednak o zbliżonym poziomie uporu. Początkowo prowadzi to do wielu przepełnionych humorem sytuacji, przy których widzowi ciężko powstrzymać śmiech. Z biegiem czasu wszystko zaczyna się zmieniać, do konfliktu dołączają pozostali pacjenci, którzy opowiadają się po stronie głównego bohatera. On sam zaczyna się mocniej z nimi identyfikować. Napięcie sukcesywnie rośnie, a my stajemy się świadkami coraz bardziej dramatycznych i tragicznych wydarzeń. Film często skłania do refleksji oraz wzbudza w nas całą gamę emocji. Sami do końca nie wiemy, kiedy niewinne wygłupy Randall’a zmieniają się w heroiczną walkę o godność i opór przeciwko mentalnemu ubezwłasnowolnieniu. Opisując tę produkcję nie sposób pominąć fenomenalnej i niezapomnianej gry aktorskiej, z jaką mamy do czynienia. Jack Nicholson w roli McMurphy’ego sprawdza się świetnie. W jego ruchach, gestach i mimice nie widać żadnej sztuczności czy nadmiernej ekspresji. Wszystko robi z pełną swobodą, przez co wypada bardzo przekonywująco, a zarazem wyraziście. Już wcześniej dał dowód swojego kunsztu w takich filmach jak „Easy Rider” czy „Chinatown”, a w „Locie nad kukułczym gniazdem” wciąż trzyma poziom, który wydaje się wręcz nieosiągalny dla rzeszy innych aktorów. Ja osobiście nie wyobrażam sobie nikogo, kto mógłby odtworzyć tę rolę z większym profesjonalizmem, a jednocześnie z delikatną i typową dla tego aktora dozą szaleństwa i improwizacji. U jego boku zaprezentowała się Louise Fletcher, która wcieliła się w postać siostry oddziałowej. Pokazała prawdziwy popis gry aktorskiej i ani na krok nie ustępuje pod tym względem Nicholsonowi (a jemu akurat nigdy nie jest łatwo dorównać). Jej „porcelanowy uśmiech”, którym tak często obdarowywała pacjentów, zawiera w sobie cały jej charakter oraz osobowość. Tym jednym gestem potrafi przekazać więcej niż tysiąc słów, to samo możemy dostrzec w jej pełnym chłodu i dystansu spojrzeniu. Wydawałoby się, że to drobne i zbędne szczegóły, ale to właśnie w dużej mierze one wpływają na perfekcyjnie wykreowany i błyszczący oryginalnością wizerunek siostry Ratched. W sumie powstaje nam niesamowity i jeden z najciekawszych duetów w dziejach kina, co zostało udokumentowane dwoma Oscarami. Tło aktorskie, na którym oglądamy Louise Fletcher i Jacka Nicholsona także zasługuje na uznanie. W filmie możemy podziwiać wiele świetnie zagranych drugoplanowych ról, mam tu szczególnie na myśli całe grono pacjentów, wśród których możemy znaleźć Christophera Lloyda (najbardziej znanego jak dr Emmet Brown z „Powrotu do Przyszłości”), czy Danny’ego DeVito. Dla obydwu z nich udział w filmie Milosa Formana okazał się przepustką do sławy i kolejnych występów na ekranie. Doprawdy nadzwyczaj rzadko możemy w jednym filmie spotkać tak doskonale dobraną obsadą aktorską oraz tak świetnie odtworzone role. Jest to o tyle ważne, iż każda postać wnosi coś ważnego do filmu i często ma bardzo istotny wpływ na tok fabuły, która porusza bardzo trudny i rozległy problem, jakim jest manipulacja i ograniczenie wolności. Po obejrzeniu tego dzieła ciężko uciec przed nasuwającymi się refleksjami nad tym, co wydarzyło się podczas seansu. Widzowie stali się świadkami buntu przeciw Systemowi, do jakiego doszło w szpitalu dla umysłowo chorych. Na pewno miejsca, a także osób, wśród których rozgrywała się cała akcja, nie powinno się traktować dosłownie. Szpital i jego pacjenci to wielka metafora, jaką posłużył się Kesey, a później Forman do przekazania bardzo głębokiej i ciekawej treści, jaką jest przeciwstawienie się panującym zasadom oraz konwencjom. Bynajmniej nie jest to nawoływanie, do bezmyślnego łamania prawa, a zarazem usprawiedliwiania swoich czynów walką o wolność. Trzeba pamiętać, że większość pacjentów, znajdujących się pod opieką, przebywała tam z własnej i nie przymuszonej woli. Sami skazali się na szereg upokorzeń i bez większego zastanowienia poddali się władzy Kombinatu. Sądzę, że właśnie w tej kwestii tkwi sedno całego przesłania. Warto przytoczyć scenę, w której Randall zakłada się z pozostałymi o to, że uda mu się podnieść konsoletę wodną. Wszyscy z góry przesądzają, że jest skazany na porażkę, ale mimo to McMurphy z dużym zaangażowaniem stara się dźwignąć ogromny ciężar. Nie sprostał zadaniu, ale wtedy z jego ust padają kluczowe słowa – „Przynajmniej próbowałem…”. Reszty pacjentów na żadną próbę nawet nie stać i można to odnieść do szeroko obecnego w społeczeństwie oraz bezgranicznie tolerancyjnego, przyjmowania konwencji i stereotypów. Możliwe, że ma to jakieś podłoże w ideologii hipisowskiej, jednak w „Locie nad kukułczym gniazdem” nie przyjmuje to tak radykalnej formy jak choćby w „Easy Riderze”, który dokładnie analizuje zdecydowany sprzeciw ludzi związanych z tą subkulturą wobec Systemu. U Formana ciężko to nazwać buntem czy rewolucją, raczej wezwaniem do poświęcenia większej uwagi temu, na co jesteśmy narażeni we współczesnym świecie, a chyba najbardziej na protekcje przeciw mentalnemu zniewoleniu, którego próby docierają do nas z wielu stron. Przedstawienie takiej treści, w tak skrajnej formie kontroli, jaka panuje w szpitalach psychiatrycznych, też ma swój cel: uwypukla sedno przesłania, a także ironizuje z tych, którzy wprowadzają manipulacje, a jednocześnie z ludzi, którzy ją bezkrytycznie przyjmują. Fabuła i wydarzenia spotkały się z duża krytyką, zarzucano szerzenie złych i nieprawdziwych wizji o placówkach leczących chorych ludzi, ale reżyserowi na pewno nie chodziło o pokazywanie sadyzmu opieki medycznej. Jak już wspominałem, całość to wielka metafora społeczeństwa, obnażenie jego słabości wobec wszelkich typów władzy, a zarazem napiętnowanie braku odwagi do obrony przeciw fali arbitralnych ograniczeń. Przed zobaczeniem filmu, przeczytałem książkę, więc nie potrafię napisać tej recenzji bez porównań do powieści. Pierwszą rzucającą się w oczy różnicą, jest zaburzenie chronologii, co może wprawić w lekkie zakłopotanie tych, którzy mieli do czynienia z lekturą. Jednak największą różnicą jest potraktowanie w ekranizacji postaci Wodza Bromdena, który w książce pełni funkcję narratora. Reżyser trochę uszczuplił jego postać, która staje się bardziej marginalna. Najbardziej brakowało mi wizji Bromdena, w których cały szpital jawił się jako jeden, wielki mechanizm. Ukazanie tego opisu w filmie to trudna sztuka, ale wydaje mi się, że ktoś taki jak Milos Forman stanąłby na wysokości zadania. Możliwe, że zabieg, który przeprowadził był celowy, chciał wszystkich pacjentów przedstawić bardziej kolektywnie i nie robić z żadnego z nich głównego bohatera, ale z drugiej strony, czy Randall McMurphy nie jest postacią wysuwającą się na pierwszy plan? Mimo tych drobnych różnic, przesłanie pozostaje identyczne, ale te drobne zmiany mogą delikatnie razić czytelników dzieła Kesey’a. Trzeba jednak pamiętać, że reżyser, dysponował maksymalną dowolnością interpretacji. Dla przykładu wprowadzania zmian, można przytoczyć „Jądro Ciemności” Josepha Conrada i zupełnie inną a genialną ekranizację w reżyserii Francisa Forda Coppoli – „Czas Apokalipsy”. Chciałbym jeszcze wrócić do Wodza Bromdena oraz symboliki konsolety. To właśnie Indianin staje się tą osobą, której udaje się pokonać System. Przy pomocy konsolety, wybija okno w szpitalu i wydostaje się na wolność. Jak już wcześniej pisałem, McMurphy nie podniósł konsolety, tak samo jak on, nie podniósł się po zabiegu lobotomii. Bardzo podoba mi się wprowadzenie takich alegorii, symboli i metafor, których w filmie można znaleźć jeszcze więcej. Wpływa to na upoetycznienie całości, a także udowadnia wysokie ambicje i aspiracje twórców. Zakończenie filmu jest bardzo przejmujące i synkretyczne. Z jednej strony bardzo smutne, ale patrząc na losy Wodza, nie do końca takie złe. Po jego obejrzeniu, na pewno widza dopada lekka dezorientacja, na którą rzutuje kontrast, między tym co wydarzyło się z dwoma bohaterami. Te wszystkie skrajne odczucia oraz emocje sprawiają, że film pozostanie nam w pamięci na długi czas i że na pewno niejednokrotnie przyjdzie nam do niego wracać. Jeśli miałbym mówić o wadach filmu, to można powiedzieć, że muzyka, zdjęcia czy montaż stoją w stosunku do reszty, „tylko” na przyzwoitym poziomie. Oczywiście są to kwestie, które w żaden sposób nie obniżają ogromnego potencjału filmu. W tym wszystkim widać inwencję reżyserską, czyli coś, z czym w ostatnim czasie przychodzi nam się spotykać coraz rzadziej. Swoją głębią i ambicją, „Lot nad kukułczym gniazdem” świeci jak diament na stercie kamiennych i jałowych produkcji, a swoim przesłaniem wciąż skłania do refleksji. Przez czas trwania filmu, Milos Forman zabiera nas w podróż, w której nie raz poczujemy się, jak podczas tytułowego lotu nad kukułczym gniazdem, lotu pełnego przemyśleń, ambitnej problematyki i egzystencjalnych pytań, na których odpowiedzi będziemy musieli poszukać sami. Tytuł oryginalny: Flew Over the Cuckoo’s Nest Reżyseria: Miloš Forman Scenariusz: Bo Goldman, Lawrence Hauben Zdjęcia: Haskell Wexler Muzyka: Jack Nitzsche Produkcja: USA Gatunek: Dramat Data premiery (Świat): Data premiery (Polska): Czas trwania: 133 minuty Obsada: Jack Nicholson, Louise Fletcher, Danny DeVito, William Redfield, Will Sampson, Michael Berryman Tytuł: Lot nad kukułczym gniazdem. Liczba stron: 367. Wydawnictwo: Albatros. Kategoria: Literatura piękna. Tłumaczenie: Tomasz Mirkowicz. ISBN: 978-83-8215-420-7. OPIS. Do czego zdolny jest człowiek by uniknąć odsiadywania wyroku? Wydaje mi się, że mało jest takich opcji, a na pewno na samym końcu ten listy jest pobyt w szpitalu .lot nad kukułczym gniazdem mews small
