Rozdział I Świat po I wojnie światowej str. 15 - 64 Świat po I wojnie światowej Rozdział II II Rzeczpospolita str. 65 - 122 II Rzeczpospolita Rozdział III II wojna światowa str. 123 - 178 II wojna światowa Rozdział IV Polacy podczas II wojny światowej str. 179 - 218 Polacy podczas II wojny światowej Rozdział V Polska i świat po II wojnie światowej str. 219 - 268 Polska i świat po II wojnie światowej Rozdział VI Polska i świat w II połowie XX wieku str. 269 - 322 Polska i świat w II połowie XX wieku 1. Droga ku wspólnej Europie Droga ku wspólnej Europie str. 270 - 274 Droga ku wspólnej Europie 2. Daleki Wschód po II wojnie światowej Daleki Wschód po II wojnie światowej str. 275 - 280 Daleki Wschód po II wojnie światowej 3. Rozpad systemu kolonialnego Rozpad systemu kolonialnego str. 281 - 286 Rozpad systemu kolonialnego 4. Konflikty na Bliskim Wschodzie Konflikty na Bliskim Wschodzie str. 287 - 292 Konflikty na Bliskim Wschodzie TEST STRESZCZENIE 5. Blok wschodni w latach 60. i 70 Blok wschodni w latach 60. i 70. str. 293 - 299 Blok wschodni w latach 60. i 70. 6. Przemiany społeczne i kulturowe lat 60 Przemiany społeczne i kulturowe lat 60 str. 300 - 305 Przemiany społeczne i kulturowe lat 60 7. Mała stabilizacja Mała stabilizacja str. 306 - 311 Mała stabilizacja 8. Rządy Edwarda Gierka Rządy Edwarda Gierka str. 312 - 317 Rządy Edwarda Gierka Rozdział VII Upadek komunizmu – Świat w nowej epoce str. 323 - 360 Upadek komunizmu – Świat w nowej epoce 1. Kryzys i upadek komunizmu w Europie Kryzys i upadek komunizmu w Europie str. 324 - 331 Kryzys i upadek komunizmu w Europie 2. Polska droga do wolności Polska droga do wolności str. 332 - 338 Polska droga do wolności 3. Polska po 1989 roku Polska po 1989 roku str. 339 - 343 Polska po 1989 roku 4. Europa i świat na przełomie XX i XXI wieku Europa i świat na przełomie XX i XXI wieku str. 344 - 350 Europa i świat na przełomie XX i XXI wieku 5. Wyzwania współczesnego świata Wyzwania współczesnego świata str. 351 - 355 Wyzwania współczesnego świataBliski Wschód: w oczekiwaniu na nowe otwarcie 311 U jej źródeł leżały m.in. podobne interpretacje procesów zachodzących na Bliskim Wschodzie, podobnie definiowane interesy obu państw, a także – co w tym przypadku było również istotne – rodzinne koneksje urzędującego prezydenta (rzecznikiem inte -
Rozdział 14. Na Zachodzie i za żelazną kurtyną Rozdział 15. Dekolonizacja po II wojnie światowej Rozdział 16. Konflikty zimnej wojny Rozdział 17. Konflikt na Bliskim Wschodzie Rozdział 18. Chiny i Japonia po II wojnie światowej. III. Polska Rzeczpospolita Ludowa. Rozdział 19. Podziemie niepodległościowe Rozdział 20. Komuniści uJeśli wybuchnie otwarty konflikt globalny, będzie on sumą wszystkich trwających, pulsujących i zamrożonych konfliktów na świecie. Ich liczba i wzajemna zależność mogą spowodować trudny do zatrzymania efekt domina. Podzielony islam i Żydzi Kolejną cegiełką (a raczej stosem cegiełek) są napięcia i wojny na Bliskim Wschodzie, które w razie konfliktu globalnego mogą odgrywać kluczową rolę. Nie dajmy się zwieść pozornym uspokojeniem sytuacji w Syrii. O tym konflikcie zdążyliśmy już trochę zapomnieć, także przez trwającą wojnę na Ukrainie, ale w rzeczywistości różne mocarstwa – regionalne i światowe – ciągle próbują realizować tam swoje cele. To Turcja, która nie tylko nie zaprzestała „okolicznościowych” bombardowań na kurdyjskie miejscowości na północy Syrii, ale w ostatnim czasie zaczęła otwartą ofensywę. Celem są kurdyjskie milicje, które przyczyniły się mocno do osłabienia Państwa Islamskiego, przez Turcję natomiast są traktowane jako ugrupowania terrorystyczne. Z kolei na południu Syrii regularnie dochodzi do ataków sił izraelskich na stacjonujące tam od dawna siły irańskie oraz wspierane przez Iran bojówki Hezbollahu. Dla Izraela to sprawa życia i śmierci, bo Iran pozostaje dla niego największym wrogiem na Bliskim Wschodzie, na równi z palestyńskim Hamasem, który, choć reprezentuje islam sunnicki, pozostaje w ścisłym sojuszu z szyickim Iranem. Te dwa wrogie sobie nurty w islamie połączyła wrogość do Izraela. I jest jasne, że w razie wojny światowej również tutaj wszelkie hamulce puściłyby w pierwszej kolejności. Na to trzeba nałożyć główny bliskowschodni konflikt, jaki toczy się między Arabią Saudyjską a Iranem. To te regionalne mocarstwa (konkurujące między sobą o tę pozycję) toczą de facto wojnę ze sobą na terytorium Jemenu. I nie ma wątpliwości, że otwarty konflikt globalny uruchomiłby krwawą lawinę na Bliskim Wschodzie przy otwartej wojnie między tymi krajami. Francja woli Afrykę W Polsce ten temat praktycznie nie istnieje, ale nie da się zrozumieć mapy współczesnych światowych napięć bez wiedzy o rywalizacji, jaka toczy się w Afryce, przede wszystkim w regionie Sahelu ( Senegal, Mauretania, Czad, Mali) oraz w Republice Środkowoafrykańskiej (RŚA). To w tym obszarze dokonuje się ekspansja wpływów rosyjskich, które zderzają się z interesami francuskimi. To też jeden z powodów, dla których Francja tak delikatnie traktuje Rosję w obliczu jej brutalnej agresji na Ukrainę. Paryż uznaje, że bardziej musi pilnować interesów w Afryce, dlatego nie chce za bardzo przeszkadzać Rosji w realizacji „jej” interesów w Europie, zwłaszcza że na Starym Kontynencie interesy obu krajów mocno się zazębiają. I jakby na potwierdzenie, że Sahel jest dla Francji bardzo ważny, w minionym tygodniu doszło do rozmowy telefonicznej między szefem sztabu generalnego rosyjskich sił zbrojnych gen. Walerijem Gierasimowem z odpowiednikiem francuskim, gen. Thierry Burchardem. Panowie rozmawiali o sytuacji w Sahelu (tak przynajmniej podały rosyjskie agencje). Podobny temat pojawia się zapewne w częstych rozmowach prezydentów Macrona i Putina. Francja prowadzi tam swoją „operację antyterrorystyczną”, głównie w celu ochrony inwestycji, koncernu Total, w czym mocno przeszkadza działalność rosyjskich najemników (w tym słynnej Grupy Wagnera), którzy podburzają ludność i tamtejsze siły wojskowe przeciwko Francuzom. W razie otwartej wojny światowej – również Afryka stałaby się poligonem wojny między mocarstwami. oceń artykuł
Za żelazną kurtyną. Część 1. 0%. Część 2. 0%. Quiz z historii dla klasy VIII szkoły podstawowej z tematu "Świat po II wojnie światowej" - "Za żelazną kurtyną".
konfliktnabliskim wschodziecele lekcji:czyli nacobezuokoliczności powstania izraelakonflikt żydowsko arabski w xx wiekukonflikty w krajach bliskiego wschoduPowstanie państwa IzraelNotatka:1. w 1948 r. zostało proklamowane państwo izrael, wyodrębnione z obszarów palestyny. Spowodowało to konflikt Ben GurionQuizizz? sueski - 19562. W 1956 r. popierane przez wielką brytanię i francję, wojska izraela zaatakowały arabski egipt. Było to spowodowane obroną interesów powyższych krajów w kontrolowaniu kanału sześciodniowaHistoria wojny sześciodniowej6 lat później - Dzień Pojedniania (coś na kształt Zaduszek) - 6 wojska Egiptu i Syrii dokonują ataku na paliwowy 1973-743. W latach 1967 i 1973 doszło do kolejnych wojen żydowsko-arabskich (wojna sześciodniowa i jom kippur). W CAMP-DAWID1979pokój izraelsko-egipski1981udany zamach na SadataKonflikt palestyński pod koniec XX autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nullaDuis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nullaDuis autem vel eum iriure dolor in hendrerit in vulputate velit esse molestie consequat, vel illum dolore eu feugiat nullaMenachem Begin i Anwar as-SadatPółwysep SynajMoment zamachu podczas parady wojskowejOrganizacja Wyzwolenia Palestyny (OWP)1964 ArafatINTIFADA19871993 r. - porozumienie palestyńsko-izraelskieIcchak Rabin, Bill Clinton i Jasir Arafat - 1993Rewolucja islamska w IranieRuhollach Chomejni4. W 1979 r. w wyniku rewolucji islamskiej w iranie, władzę przejęli irańscy W 1979 r. w wyniku rewolucji islamskiej w iranie, władzę przejęli irańscy w latach 1980-1988 dyktator iracki - saddam husajn - prowadził wojnę z iranem, a w 1990 r. zaatakował sąsiedni kuwejt.„Terrorist Takedown” (w Polsce: „Konflikt na Bliskim Wschodzie”) to rozbudowana gra akcji, za której developing odpowiada rodzimy zespół City Interactive.
Bliski Wschód – region konfliktów24 sierpnia 2018Napisał dr Bartłomiej Kulas Bliski Wschód (w języku angielskim Middle East czyli Środkowy Wschód) to nie kraj, lecz region geograficzny położony w Azji, skupiający liczne, w większości muzułmańskie kraje. Region charakteryzuje się kilkoma elementami łączącymi kraje leżące na jego terenie w całość. Z wielu powodów jest to także region niekończących się konfliktów zbrojnych. Na terenie bliskiego wschodu znajdują się […] 8 klasa, Azja, Regionalna, Szkoła Podstawowa Dodaj komentarz Czytaj więcej
Konflikty Niemcy. Konflikt na Bliskim Wschodzie. Niemcy mediatorem? Kersten Knipp. 23.10.2023. Szefowa niemieckiej dyplomacji Annalena Baerbock usiłowała pośredniczyć między stronami
Państwo Izrael istniało w starożytności, a po jego upadku Żydzi żyli w rozproszeniu, czyli diasporze. Która informacja dotycząca narodzin Izraela w czasach nowożytnych jest FAŁSZYWA: Do utworzenia państwa żydowskiego w Palestynie dążył w XIX w. ruch syjonistyczny. W 1917 r. minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii Arthur Balfour ogłosił deklarację zapowiadającą powstanie państwa żydowskiego. 29 listopada 1947 r. ONZ podjęła rezolucję o utworzeniu dwóch państw w Palestynie: żydowskiego i palestyńskiego. Utworzenie państwa Izrael miało bezkonfliktowy przebieg.
Pytanie 1 /10. Przerwij test. Do utworzenia państwa żydowskiego w Palestynie dążył w XIX w. ruch syjonistyczny. W 1917 r. minister spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii Arthur Balfour ogłosił deklarację zapowiadającą powstanie państwa żydowskiego. Utworzenie państwa Izrael miało bezkonfliktowy przebieg. Jednym z najbardziej skonfliktowanych obszarów świata jest Bliski Wschód. Po II wojnie światowej rozgorzał tam krwawy, toczący się dziesiątki lat spór między Arabami i Żydami. Zaangażował on także społeczność międzynarodową. Geneza Od XII w. w Kanaanie (krainie na wschodnim brzegu Morza Śródziemnego) sąsiadowali Hebrajczycy i Filistyni, często tocząc wojny. W VI w. ludność hebrajską w większości uprowadzono do niewoli (większość stworzyła diasporę w Mezopotamii, a w I/II w. w Europie; w Kanaanie pozostała mniejszość narodu). Z kolei Filistyni zostali w VII w. podbici przez Arabów, przejmując ich religię, język i kulturę – dziś ten lud nazywa się „Palestyńczykami”. Współistnienie na jednym terenie różnych narodów i religii trwało przez wieki. Ewentualne konflikty tłumili kolejni panowie Bliskiego Wschodu – od XVI do XX w. Turcy. Po I wojnie światowej posiadłości Turcji zostały przejęte jako tzw. terytoria mandatowe przez mocarstwa zwycięskie (Palestyna – przez Wielką Brytanię). Główne miasto Palestyny, Jerozolima, jest uważana za święte miejsce przez 3 religie: judaizm, chrześcijaństwo i islam. 1917 deklaracja Arthura Balfoura – brytyjska zgoda na żydowską siedzibę narodową w Palestynie (skutki: osadnictwo żydowskie w Palestynie, powstanie oddziałów zbrojnych Arabów i Żydów walczących ze sobą i z Brytyjczykami) XI 1947 rezolucja ONZ o podziale Palestyny na państwo żydowskie i państwo arabskie (przeplatające się granice, niezadowolenie Arabów z samego faktu zgody na państwo żydowskie w Palestynie) Plan ONZ przewidywał, że oba państwa składałyby się z kilku przemieszanych stref, co samo w sobie powodowałoby konflikty. Jerozolima miała być pod nadzorem międzynarodowym. V 1948 powstanie Państwa Izrael Ciekawostka: W czasie II wojny światowej przez Palestynę przechodziło Wojsko Polskie („armia Andersa”) ewakuowane z ZSRR. Generał Władysław Anders rozkazał żandarmerii wojskowej nie uznawać wstępowania do żydowskich oddziałów samoobrony (tzw. Hagany) za dezercję. Dzięki temu wielu polskich żołnierzy żydowskiego pochodzenia zostało w Palestynie, a po utworzeniu żydowskiego państwa zasiliło jego armię – Siły Obronne Izraela. W pierwszym okresie istnienia Państwa Izrael większość jego polityków i oficerów posługiwała się swobodnie językiem polskim, a nawet używano go w czasie wojen z Arabami w łączności wojskowej. Przebieg konfliktu I wojna izraelsko-arabska (1948-1949) – próba zlikwidowania nowo powstałego Państwa Izrael przez koalicję państw arabskich – skutki: porażka Arabów (Izrael utrzymał się i powiększył granice); podział Jerozolimy, masowe uchodźstwo Palestyńczyków i imigracja Żydów Po pierwszej wojnie izraelsko-arabskiej ustalił się przedmiot konfliktu – geneza kolejnych wojen: – Izrael: dążenie do istnienia niepodległego, zwartego terytorialnie państwa żydowskiego ze stolicą w Jerozolimie – Arabowie: niezgoda na istnienie Państwa Izrael, na żydowskie osadnictwo w Palestynie i na zajęcie Jerozolimy przez Żydów Kryzys sueski (1956) – atak Izraela na Egipt jako pomoc dla Wielkiej Brytanii i Francji w odzyskaniu wpływów i swobody żeglugi na Kanale Sueskim (nagle znacjonalizowanym przez rząd egipski) – skutki: sukces polityczny i militarny Izraela (odzyskanie swobody żeglugi i rozbicie armii egipskiej), choć ostatecznie Wielka Brytania i Francja utraciły wpływy w Egipcie 1964 – zał. OWP – Organizacja Wyzwolenia Palestyny – cel: wyzwolenie Palestyny spod okupacji izraelskiej, reprezentowanie Palestyńczyków na arenie międzynarodowej – przywódca: Jaser Arafat – działalność: ataki na Izrael z terenów sąsiednich państw (ostrzał, wypady dywersyjne, porwania i zabójstwa), protesty ludności na terenach okupowanych – od 1968 międzynarodowy terroryzm (porwania izraelskich samolotów) „Wojna sześciodniowa” (1967) – intensywne walki Izraela z koalicją państw arabskich (gł. Egiptu, Syrii i Jordanii) – skutki: porażka Arabów (Izrael zajął Synaj, Zachodni Brzeg, Strefę Gazy i Wzgórza Golan; osadnictwo żydowskie na tych terenach) Ciekawostka: Wojna sześciodniowa była wykorzystana przez komunistyczną propagandę PRL w czasie „Marca 1968” (ZSRR sprzyjał Arabom, więc Żydom polskim zarzucono popieranie wrogów). „Wojna na wyczerpanie” (1967-1970) – próba odzyskania półwyspu Synaj przez Egipt nękającymi atakami na Izraelczyków w rejonie Kanału Sueskiego – skutki: porażka Arabów, zaangażowanie ZSRR (pomoc dla Egiptu) i USA (pomoc dla Izraela) Wojna Jom Kippur (1973) – próba odzyskania półwyspu Synaj przez Egipt – nagły atak w żydowskie święto Jom Kippur – skutki: porażka Arabów (rozejm pod kontrolą ONZ), nasilenie wzajemnych ataków OWP i Izraela 1978 porozumienia z Camp David (mediacja USA): Izrael zwrócił Synaj, Egipt uwolnił żeglugę na Kanale Sueskim Wojna libańska (1982-1985) – interwencja Izraela w krwawą wojnę domową w Libanie (atak na bazy OWP, oblężenie Bejrutu) – skutki: ewakuacja baz OWP do innych państw arabskich (centrala – Libia), ruina gospodarcza Libanu IX 1982 masakra cywilnych uchodźców palestyńskich w obozach Szabra i Szatila w Libanie (przez chrześcijańską milicję za zgodą armii izraelskiej) – potępienie opinii międzynarodowej dla Izraela i Libanu, sympatia dla Palestyńczyków Intifada kamieni (1987) – palestyńskie powstanie przeciwko okupacji Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu (strajki, demonstracje, ataki na izraelskich żołnierzy) – skutki: zainteresowanie opinii międzynarodowej, zjednoczenie Palestyńczyków wokół wizji niepodległości 1988 ogłoszenie niepodległości Palestyny (brak uznania międzynarodowego) 1993 historyczne porozumienie z Oslo: wzajemne uznanie się Izraela i OWP (krytykowane jednak po obu stronach) 1994 powstanie Autonomii Palestyńskiej: – teren – osiedla arabskie na Zachodnim Brzegu Jordanu i w Strefie Gazy – Palestyńskie Władze Narodowe – prezydent z wolnych wyborów, parlament i rząd – 2013 przekształcenie Autonomii Palestyńskiej w Państwo Palestyny (uznane przez ONZ i część państw, nieuznane przez Izrael i część państw) – na terenie Autonomii nadal działają organizacje terrorystyczne atakujące izraelskie obiekty i wojsko Skutki 1) skutki polityczne – przetrwanie Państwa Izrael, powstanie Państwa Palestyny – rozwój terroryzmu międzynarodowego (wprowadzenie porwań cywilnych samolotów, ataków bombowych itd. jako środka walki politycznej) – organizacja i rozwój izraelskiej armii (Sił Obronnych Izraela) i służb specjalnych (wywiad – Mosad) 2) skutki społeczne – cn. 90 tys. zabitych w samych wojnach (w tym wiele ofiar cywilnych) – kryzys społeczny terenów objętych konfliktem (nienawiść na tle etnicznym i religijnym, cn. 750 tys. uchodźców) – czystki etniczne (uchodźstwo Palestyńczyków, żydowskie osadnictwo na terenach okupowanych) – atmosfera strachu, zmilitaryzowanie społeczeństwa Izraela 3) skutki gospodarcze – wieloletni kryzys gospodarczy na ziemiach zamieszkanych przez Palestyńczyków – ruina gospodarcza Libanu – rozwój przemysłu zbrojeniowego Izraela Mimo utworzenia państwa palestyńskiego konflikt nadal trwa. [podstawa programowa dla szkoły podstawowej – Ilustracja – Współczesne terytorium Państwa Izrael i obszary okupowane przez to państwo: – Wzgórza Golan – okupowane przez Izrael, przedmiot sporu Izraela, Syrii i Libanu (pokoju strzegą obserwatorzy ONZ) – Zachodni Brzeg Jordanu – obecnie główna część Autonomii Palestyńskiej, ale nadal miejsce starć armii izraelskiej z różnymi ugrupowaniami palestyńskimi – Strefa Gazy – część Autonomii Palestyńskiej, ale pod kontrolą terrorystycznego ugrupowania Hamas. Strefa Gazy ma powierzchnię mniejszą, niż połowa przeciętnego polskiego powiatu, a jednak na tak małym terenie mieszka tylu ludzi, ilu w Warszawie. – Jerozolima – święte miejsce judaizmu, chrześcijaństwa i islamu; Izrael i Palestyna uznają ją za swoją stolicę (choć wzajemnie się temu sprzeciwiają Z północy na południe Izrael ma ok. 350 km, ale ze wschodu na zachód w najszerszym miejscu 90 km, zaś w najwęższym zaledwie kilkanaście kilometrów (dla porównania – rozpiętość Warszawy to około 30 km). Na tak małym obszarze są przemieszane tereny zamieszkane przez Palestyńczyków i Żydów, podzielonych wielowiekowym konfliktem, a główne miasto (Jerozolima) jest przedmiotem sporu.Wybory samorządowe w 1996 roku wyłoniły jej władze na czele z J. Arafatem. Proces budowania pokoju na Bliskim Wschodzie uległ zahamowaniu, szczególnie po zamachu Al- Kaidy na Stany Zjednoczone 11 września 2001 roku. Po obu stronach nie brakuje ekstremistów, którzy nie chcą słyszeć o pokoju, dążąc do fizycznej eliminacji przeciwnika.
.